Aalst – Laarne Vlaanderenroute GR128

GR 128 Oost-Vlaanderen – “Onbekende stankwalm in Aalst” kopt de krant op zaterdagmorgen. Ik spuit nog een keer extra met mijn deodorant, trek mijn kleren en wandelschoenen aan en spring in de wagen richting de Ajuinenstad. Ik parkeer in Laarne en met een bus en trein kom ik aan in ‘Oilsjt‘. Enkel een korte busrit scheidt mij van het vervolg op de GR 128.

Busnummer twee zoals aangegeven op het infobord is stipt op het tijd. Of dat dacht ik toch… de buschauffeur kaffert me uit of ik soms niet kan lezen wat er vooraan op zijn bus staat. Waarschijnlijk is de arme man nog onder invloed van de obscure walm denk ik even. Iets later zit ik wel op de juiste bus °2, met iets vertraging dus, maar dit keer wel met vriendelijke bestuurder (zoals de meeste chauffeurs van De Lijn die ik onderweg al tegenkwam trouwens).

Wandelen op de GR 128 Oost-Vlaanderen

Dag 1 Herdersem – Berlare 26.8 km

De meanderende Schelde

Op mijn laatste trip op de GR 128 Vlaanderenroute verliet ik de Brabantse kouters en kwam uiteindelijk aan in het Oost-Vlaamse dorp Herdersem bij Aalst. Het is hier dat ik de route terug op pik en mijn tocht over de GR 128 Oost-Vlaanderen verder zet.

Van Herdersem gaat het verder over landwegen naar de sluis van Denderbelle. Het sas aan de Dender, een zijrivier van de Schelde moest er in vroegere tijden voor zorgen dat de (toen nog wilde) rivier bevaarbaar bleef tussen Ath en Dendermonde. Dertien sluizen waarvan acht in Vlaanderen moesten daar voor zorgen. Ik steek de metalen constructie over en kuier verder door heerlijk ruikende gemaaide graslanden.

Via een houten wandelboom en een kruising met de GR 5A loop ik verder in de richting van Appels. In het gehucht aan de Schelde moet je gebruik maken van de gratis veerdienst.  Hoewel er binnen de vijf minuten een overzet is speel ik een beetje vals en zet me op het zonnige terrasje net naast de waterloop. Juist het veerpont gemist 😉 Ik drink er een lekkere kwaliteitsvolle Gueze van brouwerij Timmermans, heerlijk fris na een wandeling op deze mooie lentedag. Om vijf uur laat ik me dan toch overzetten. Waarschijnlijk de enige 50 meter van de bijna 500 kilometer op de GR 128 Vlaanderenroute die ik niet te voet afleg.

Door het Berlare broek

Langs kronkelende landwegen en dorre karrensporen wandel ik door de velden en akkers. Al snel ben ik in het waterrijke Berlare broek. Een prachtig natuurgebied. De deelgebieden Berlare Broek en Donkmeer liggen op een oude Scheldemeander die door afsnijding verveende. Het gebied wordt beschouwd als een laagveenecosysteem. Door de menselijke invloed is er een grote variatie met een afwisseling van kunstmatig ontstane waterpartijen, weilanden, akkers, populierbomen, laagveen, drijftillen, rietmoeras , schrale natte hooilanden,…

Ik wandel langs de statige Bareldonkapel uit de dertiende eeuw en passeer langs recreatiedomein Nieuwdonk. Ik hou halt om een grazend ree te observeren dat mij blijkbaar niet gezien heeft, meer dan vijf minuten vertoeven we op hetzelfde grasveld.

Boerenverstand

Ik besluit enkele kilometers verder dat het goed is geweest voor vandaag en zoek een rustig beschut plekje voor mijn tarp. Of ik dacht dat ik me goed had verscholen. Net als ik mijn shelter heb opgezet, matje heb opgeblazen, slaapzak uitgepakt en eten heb gemaakt komt er een donkerbruine jeep dwars door de hobbelige wei gereden tot net voor mijn tarp.

De Boer:”Zijn we aan het kamperen vriend?”
Ik: “Stoort het als ik hier overnacht Mijnheer?“
De Boer:”Ge maakt mijn gras plat als ge daar op gaat liggen.“
Ik:”Maar ge hebt juist half u wei plat gereden met uwen jeep”.

De man kijkt me verbouwereerd aan op zoek naar een tegenargument, maar ik ben de piketten al uit de grond aan het trekken. Als de eigenaar het niet graag heeft ben ik meteen weer weg, vind ik niet meer dan normaal. Het gaat evenwel bijna donker worden, ver ga ik dus niet geraken. Ik wandel een paar honderd meter en installeer me op een meer beschut plekje. De tarp zet ik niet meer op, ik slaap wel gewoon in de bivakzak. Ik deel de wei met enkele honderden konijnen. Mijn verstand zegt ’s nachts bij al het geritsel dat het gewoon konijnen zijn, mijn fantasie zorgt er toch regelmatig voor dat ik even een oogje open doe.

Dag 2 Berlare – Laarne 17.8 km

Om half zes word ik gewekt met een concert van vogelgezang en kraaiende hanen. Dit zorgt ervoor dat ik tegen zes uur al terug op pad ben. De streek zit vol met konijnen, ik zie er minstens duizend. Overal schieten de pluizige diertjes de weg over en zie ik witte staartjes alle richtingen opschieten. Ik doe verwoede pogingen om de schemerdiertjes op gevoelige plaat vast te leggen maar ze zijn me meestal te snel af. Volgens mij zitten er hier meer konijnen dan goed is voor een landschap.

Na een tijdje kom ik aan aan de Sluis van Berlare en het beschermde sluisgebouw. Het ‘Riekend Rustpunt’. Bij vloed werden vroeger beerschepen met mankracht of paarden tot hier getrokken en werd de ‘beer’ gelost in de mestputten die hier ooit geweest zijn. Plaatselijke boeren kwamen het goedje halen met hun beerkarren om de akkers te bemesten.

Langs de Kalkenvaart

Langs o.a. een jaagpad ga ik verder richting Schellebelle, volgens een bord de mooiste dorpsnaam van Vlaanderen. Via de Kalkenvaart, een verzande zijarm van de Schelde, en het mooie natuurgebied de Kalkense Meersen struin ik rustig verder. Het is een natuurgebied met  vele grachten en sloten en erkent als stiltegebied. Uiteindelijk kom ik in Heesvelde.

De laatste kilometers brengen mij via een wandelboom naar het mooie dorpscentrum van Laarne waar mijn auto staat. Bijna 47 kilometers gewandeld door een mooie waterrijke streek. Een prachtig stuk GR 128 Oost-Vlaanderen.

Map

GPX

Praktisch

Openbaar vervoer

Ik parkeerde aan de kerk van Laarne waar ik de bus nam richting Wetteren. In Wetteren nam ik de trein naar Aalst. Na nog een korte busrit was ik in Herdersem. Uurregelingen vind je op de reisplanner van De Lijn en  http://www.belgianrail.be.

In Appels moet je gebruik maken van de veerdienst om de Schelde over te geraken. De veer voor fietsers en voetgangers vaart uit van 1 april t.e.m. 30 september tussen 7u en 21u, de rest van het jaar tussen 7u en 18u. Overtochten op elk halfuur en uur, geen overzet om 12u30.

Bewegwijzering

Ik volgde de bewegwijzering van Grote Routepaden. Er is een GPX-track en uitgebreide topogids van de Vlaanderenroute verkrijgbaar bij Grote Routepaden.

Overnachten

Welcome hiker

Welcome to my garden

Verder kent Vlaanderen ook het burgerinitiatief ‘Welcome to My Garden‘. Het is een platform waarmee burgers hun tuin vrij ter beschikking kunnen stellen. Een rudimentaire camping, en waardig alternatief voor bivakzones of wildkamperen, voor reizigers dus. Het is een initiatief zonder winstoogmerk dat is opgezet door een groep burgers.

Weer

Zaterdag was een mooie lentedag met temperaturen tot 20°c. Zondag begon fris maar deed ik al mijn kilometers voor 10 uur ’s morgens. Ik wandelde het eerste weekend van mei.

Oost-Vlaanderen WEER DEZE WEEK

Beoordeling 

Een heel mooi stukje op de GR 128 Oost-Vlaanderen met veel waterpartijen en kanalen. Er is redelijk veel verharde weg te belopen. Vanaf Berlare zijn er meer bos- en zandwegen. Ik zag ongelofelijk veel dieren onderweg. Honderden konijnen, een ree, fazanten, wilde zwanen en ganzen, roofvogels, reigers, watervogels,…

Links

• Alle etappes van de GR 128
• Volg ons ook op Facebook , Instagram en Twitter

Foto’s

Vragen en opmerkingen