Tenerife GR 131

GR 131 Tenerife – (Click here for an English report), mijn vriendin wou na ons avontuur in het Noorden van Zweden graag een warmere bestemming om te wandelen en zodoende ging ik aan het googelen naar een mooie wandelbestemming. Uiteindelijk kwam ik uit bij de Canarische eilanden. La Palma, La Gomera en Tenerife stonden alle drie op de shortlist en uiteindelijk kwam de Tenerife GR 131 wandeltrail als winnaar uit de spreekwoordelijke bus.

Voor mijn ex-vriendin zat de timing niet zo goed en omdat ik er al zoveel tijd had ingestoken en er ‘goesting’ in had gekregen besloot ik er een solo hike van te maken. ‘De stilte is een vriend die je nooit verraadt‘ zei Confucius 2500 jaar geleden al, van een weekje solitair leven is nog nooit iemand dood gegaan.

Zodoende boekte ik met Brussels Airlines, ondanks de negatieve ervaring van de laatste trip, een ticket richting het Spaanse eiland voor de Gran Recorrido 131.

Hiken op de GR 131 trail in Tenerife

Turbulente vlucht

De vlucht was vol turbulentie en de Engelse man op leeftijd naast mij zweette doodsangsten uit. Het vliegtuig zette de wielen al aan de grond toe het na een stevige windstoot terug moest opstijgen. Met brullende motoren trok de vliegmachine zich terug de lucht in, de man was nu letterlijk extatisch kreetjes aan het gillen. Toen we eindelijk vaste grond onder ons hadden applaudisseerde hij met een brede glimlach alsof zijn leven er vanaf hing. Een spannend begin van de reis.

Ik nam bus 111 naar het toeristische Los Cristianos waar ik wachtte op de bus naar Arona. Plots stopt er een krakkemikkig vaalbruine Peugeot 205 naast mij met een oude man in een donker pak dat enkele maten te groot leek. Het blijkt een illegale taxi chauffeur te zijn. We spreken een prijs af en hij brengt me over steile wegen naar het bergdorpje Arona. Zijn auto kraakt in alle voegen. Buiten Arabisch spreekt hij slechts een handvol woorden Spaans of Engels.

Een glimlach is ons enige communicatiemiddel en de oude Maghrebijn lacht dan ook regelmatig zijn geel-bruine tanden, of wat er van overblijft, bloot. Aangekomen in het plaatsje Arona kan ik mijn tocht beginnen. De Spaanse wandelroute GR 131 loopt over alle Canarische Eilanden voor de noordwestkust van Afrika en is deel van de Europese wandelroute E7. De GR 131 Tenerife is dus een deel van de route over de Canarische eilanden.

Dag I Arona – Villaflor

20 km – stijgen 1400 meter – dalen 400 meter – bevoorrading Arona, bar Ifonche, Villaflor

Op de Plaza Cristo in Arona sla ik nog een stevige watervoorraad in wat mijn rugzak in één keer enkele kilo’s zwaarder maakt. Ik verlaat het slaperige dorpje dat siësta lijkt te houden en ben meteen onder de indruk van de mooie natuur.

Het gaat over slingerende stoffige wandelpaden langs oude terrassen voor landbouw, in de diepte zie ik de donkerblauwe zee schitteren en kleurrijke parapentes zweven boven mijn hoofd. Voor ik het weet ben ik het kronkelende pad kwijt geraakt, een uur ‘bushcraften’ over grillige rotsformaties en een val in een gigantische cactus later kom ik terug op de GR 131, een goed begin!

Ik wandel verder en begin aan een stevige klauterpartij in een zwartgeblakerd naaldbos, een hevige bosbrand moet hier onlangs stevig huis hebben gehouden. Na 1400 hoogtemeters en iets meer dan 20 Kilometers kom ik aan in het liefelijke dorpje Villaflor. Ik koop een watervoorraad voor de volgende dag, wandel nog paar kilometer stevig omhoog en zet mijn tarp op naast een stenen voetpad.

Dag II Villaflor – Montaña de las Arenas Negras

31 km – stijgen 1260 meter – dalen 625 meter – bevoorrading Villaflor, El Parador, El Portillo

Ik word wakker met een flinke pel ijs op mijn donzen slaapzak. Het is huppelen om me warm te houden terwijl ik alles in mijn rugzak steek.

Al vlug keert de warmte terug. De weg gaat omhoog en slingert door mooie naaldbossen. Plots verandert het landschap, ik kom boven de boomgrens en bevind me plots in een maandlandschap met enkel gitzwart lavazand. Er groeit niets en de route is enkel ter herkennen aan de stenen die de pad afzomen. Na een tijd gaat het bevreemdende panorama over in een klim vol grote okerkleurige rotsblokken. Het is flink klauteren nu. Ik ben blij als ik boven ben en word beloond met een mooi uitzicht. Dit is het hoogste punt van de GR.

Zicht op de vulkaan

Op mijn gemak struin ik naar beneden en plots doemt uit de snel bewegende wolken de vulkaan El Teide op. In alle rust maak ik wat couscous met gedroogde groenten en geniet van het uitzicht.

Na een korte maar steile afdaling moet ik een ommetje van zeven kilometer maken naar El Parador om water te gaan halen. Op dit stuk, dat vreemd genoeg niet heel mooi is, kom ik plots een hele hoop dagtoeristen tegen. Voor de rest ben ik nog niemand tegen gekomen buiten een trailrunner.

Na mijn bevoorrading loop ik verder richting El Portillo. Over een breed pad zonder echte hoogteverschillen gaat het gezapig verder in de brandende zon. Ik loop door een prachtig vulkaanlandschap, zie berggeiten hogerop vinnig van rots naar rots springen en als de zon achter de rijzige vulkaan begint te zakken zet ik de trailstar op in het mulle lavazand.

’s Nachts zie ik een ongelofelijke sterrenhemel die ik enkel al zag in de Atacamawoestijn in Chili. Het is heel koud en mijn slaapzak zit dichter bij de limiettemperatuur dan bij zijn comforttemperatuur. ’s Morgens is mijn water bevroren en is het wachten op de zon die zich voorlopig nog achter de Montaña de las Arenas Negras verbergt.

Dag III El Portillo – La Caldera

17 km – stijgen 300 meter – dalen 1100 meter – bevoorrading El Portillo, La Caldera

In El Portillo doe ik een bevoorrading van water en drink een koffie om me op te warmen. Even geraak ik de rood-witte streepjes kwijt en waag me nogmaals aan een ‘ downhill bushcraft’ Al bij al ben ik blij dat ik met hulp van mijn GPX track het pad terug vind. Ik heb een magnifiek zicht op de  diepgroene wouden en snel bewegende wolkenmassa onder mij. Het is nu vooral dalen door bossen met Canarische naaldbomen die wonderwel gedijen op de vulkanische ondergrond.

Na een tijdje zie ik de fonkeling van de zee. Kleurrijke hoekige huisjes steken in de verte af tegen de Atlantische kustlijn. Het is klimmen en dalen en uiteindelijk kom ik aan in El Caldera. Ik drink een koud biertje in een heel typisch Spaanse gelegenheid en sla water in. De volgende 30 kilometer kom ik niks meer tegen en zodoende wordt mijn rugzak weer vijf kilo zwaarder. Ik wandel nog een paar kilometer, kom langs een wandelwegwijzer met de E7 op aangegeven en na een steile klim vind ik een prachtige bivakplaats in het groen geschakeerde regenwoud waar ik kan wildkamperen.

Dag IV El Caldera – La Esperanza

30 km – stijgen 1000 meter – dalen 1300 meter – bevoorrading La Caldera, La Esperanza

De nacht was heel wat warmer dan de twee vorige nachten. Als ik mijn warrige hoofd uit de slaapzak steek zie ik El Teide tussen de druipende naaldbomen prachtig oplichten door de opkomende zon. Alles gaat de klamme rugzak in en ik begin meteen aan een lange steile klim richting Roque del Topo. Eens boven gaat het langs een smal pad boven een diepe kloof, Barranca del Inferno.

Op de gevaarlijkste stukken staan houten hekken naast de pad. Na een lange klim daalt het pad door vochtige naaldbossen. Het gaat over een tapijt van dorbruine naalden naar beneden. Bijna 15 kilometer gaat het van de ene barranco naar de andere, soms schijnt de zon door de bomen maar meestal wandel ik door een dik wolkendek. De doorzichtige grijze nevel komt en gaat, soms ben ik binnen enkele seconden volledig in de mist of verdwijnen de sluiers weer even snel.

De laatste loodjes

Donkergroene laurierbomen wisselen de hoge naaldbomen af als ik verder afdaal. De laatste 10 km gaan over een brede zandweg en langs eucalyptusbomen naar het dorpje La Esperanza. De aankomst is niet spectaculair, je bent gewoon aangekomen op het eindpunt. Zoals steeds is de weg het doel, niet het eindpunt.

Het bewegwijzerde pad is een prachtige tocht waar ik, buiten de omgeving van El Parador en El Portillo, niemand tegenkwam. Op 95 kilometer is er enorm veel diversiteit in het landschap. Een echte aanrader! Ik neem een taxi en bus richting de kust en verblijf nog enkele dagen in het gezellige hostel Los Amigos in Los Abrigos.

Kaart GR 131 Tenerife

GR 131 Tenerife GPX

Praktisch

Vervoer

Openbaar vervoer

Er vliegen dagelijks vliegtuigen van uit België naar de Canarische eilanden. Ik vloog met Brussels Airlines van uit Brussel naar de Koningin Sofia luchthaven in het Zuiden. Hoewel er geen trein of metro is, zijn de bussen en trams goedkoop en beschikken over een uitgebreid netwerk. De vervoersmaatschappij in Tenerife heet TITSA. De bussen zijn groen en wit, beter bekend als Guaguas (wordt uitgesproken als wah-wah). De vriendelijke chauffeurs en van airconditioning voorziene voertuigen maken busreizen aangenaam. Verwacht niet dat de bussen stipt rijden, maar het aangeduide uur is een goede indicatie.

Er zijn goede verbindingen tussen de luchthaven en de grootste steden. De tarieven zijn redelijk en er zijn kortingen of speciale tarieven van toepassing wanneer u meermaals met de bus rijdt.

Bewegwijzering GR 131 Tenerife

Een kaart is in principe niet nodig, ik had er geen bij. Wel had ik de GPX track op mijn smartphone ingeladen wat soms handig was.

Bevoorrading

Verwacht niet onderweg water te vinden, laat staan direct drinkbaar water. Een waterfilter heeft dus weinig nut, neem voldoende te drinken mee. Ook restaurants en cafeetjes zijn dun gezaaid op het eiland. In de dorpjes Villaflor, El Portillo en La Caldera kan je inkopen doen indien nodig. Ook in El Parador is er een mogelijkheid tot bevoorrading maar hiervoor moet je 7 km omlopen (3.5 km heen/ 3.5 km terug).

Overnachten

Ik vond het niet echte makkelijk om met de tent te plaatsten te vinden om te overnachten zonder te ver van de trail te gaan. Je komt natuurlijk dorpjes tegen maar er zijn ook lange stukken waar je helemaal weg bent van de bewoonde wereld. Ik heb het gehouden op wildkamperen wat niet echt een probleem bleek te zijn, natuurlijk volgens de Leave No Trace principes met respect voor de omgeving, fauna en flora.

Op de website centralreservas.tenerife.es vind je enkele bivakplaatsen. Je kan natuurlijk ook proberen te overnachten als je door of dicht bij een dorpje komt. Na mijn tocht verbleef ik nog in het gezellige jeugdhotel hostel Los Amigos in Los Abrigos.

Weer op de GR 131 Tenerife

De weersomstandigheden waren eind maart ’17 goed. Warm maar niet té warm. ’s Nachts was het in de omgeving van Villaflor en aan de voet van El Teide wel zeer koud. Mijn slaapzak met comforttemperatuur 0°c was op de limiet.

Tussen El Portillo en La Esperanza kan het zeer vochtig zijn, je bent letterlijk ‘in de wolken’. De gevoelstemperatuur in de beschutte vochtige bossen kan dan ook lager zijn dan de aangegeven temperatuur.

TENERIFE WEER VOOR DEZE WEEK

De zon gaat er om een uur of 7 ’s morgens op en om een uur of 8 ’s avonds onder, ongeacht of het zomer of winter is. Verwacht dus geen lange zomeravonden.

Boeken & Kaarten GR 131 Tenerife

Cicerone heeft prima topografische gidsen over de GR 131 in Tenerife en de andere Canarische eilanden. De route staat helemaal beschreven met kaartjes van elk deel.

Beoordeling GR 131 Tenerife

Ik vond het een bijzonder mooie tocht. Je wandelt op 100 kilometer door verschillende landschappen en de trail is zeer divers. Semi-woestijn, lavavelden, regenwoud, bergdorpjes, heuvels, naaldbossen, vulkaanlandschap, zee zichten, … Ik zou de tocht zeker aanraden en overweeg zeker om op één van de andere Canarische eilanden mijn tocht op de GR 131 verder te zetten.

Links

• Volg ons ook op Facebook , Instagram en Twitter
• Graag een verlenging of alternatief? Bekijk onze meerdaagse tocht op de GR 131 in Gran Canaria
• Leave no trace
• Wildkamperen regelgeving
• Hotels boeken Tenerife
• Printversie van dit verslag

↧ Vragen of opmerkingen? Stel ze onder de foto’s ↧

Foto’s GR 131 Tenerife

Vragen en opmerkingen