Loonse Route

Vorig jaar trokken Margot en ik er voor de eerste keer samen op uit en dat smaakte absoluut naar meer. Deze keer vervoegt Tine ons en prikken we eind oktober als moment om onze beentjes te strekken.

Op tweedaagse tussen Lommel en Houthalen op de Loonse Route

Dag I Lommel – Hechtel Eksel

We spreken af aan Berchem station waar we om kwart na negen de trein richting Lommel nemen. Onderweg delen we de laatste ochtendrushverhalen -en opdrachten aan partners en kinderen voor tijdens ons weg -zijn. Hoe verder van Antwerpen, hoe vlotter het loslaten. Laat die natuur maar komen, wij zijn er klaar voor!

In Lommel aangekomen vinden we vrij vlot de allomgekende roodwitte streepjes met vermelding ‘Loonse route’. Via het kerkhof en enkele manèges duiken we snel het groen in, ‘de kattenbossenberger’. De herfstkleuren zijn prachtig en de paddenstoelen talrijk. We hebben veel te vertellen waardoor we af en toe vergeten rond te kijken.

Drie madammen die elkaar al een tijdje niet meer gezien hebben, wat wil je. Bij een korte fruitpauze gaan de jassen uit en zien we hoe schoon het hier eigenlijk is.

We passeren bosland en zijn onder de indruk van de kindvriendelijke plekjes met leuke kunstwerken.  Het zonnetje doet deugd maar het blijft fris.

Lang stilzitten doen we dus niet en het tempo ligt relatief hoog, het gekwetter zit op hetzelfde niveau. We arriveren aan natuurreservaat ’t Plat waar de afwisseling tussen zandpaden, riet en vijvers ons aangenaam verrast.

Pompoensoep

Ergens tussen 13 en 14u besluiten we om toch maar even pauze te nemen en wat te eten. Langs de aspergevelden zetten we ons in de zon, de beentjes hebben even rust nodig en de innerlijke motor moet gevoed worden. De warme pompoensoep smaakt, het is een heerlijke dag in het groen en we lijken de enigen op ons traject.

We trekken verder langs een boerderij met een gigantisch zwijn en een superleuk natuurhuisje. Ergens missen we een afslag en komen uit op een grote baan waar we toch de app voor de weg eens opendoen.

We blijken al dicht bij Hechtel-Eksel te zitten dus snorren we ineens het dichtstbijzijnde café op. Dat blijkt geen evidentie te zijn dus we belanden in het café van de bib waar we in een middagzon en met een drankje nagenieten van onze eerste stap dag, die zo goed als heel de tijd in het groen liep, ZA-LIG!

Musti’s kebab

Via het monument van pater Jan Mallet wandelen we naar onze overnachtingsplaats. De geestelijke was in 1896 als twintiger vertrokken naar het Chinese Keizerrijk waar hij gehuld in een zijden gewaad het woord Gods verkondigde.

We boekten een B&B want eind oktober was misschien toch net iets te spannend om te kamperen (jaja, seuten dat we zijn – of beter, goed voor onszelf gezorgd, nah). Wie had kunnen weten dat het weer ons zo goed gezind zou zijn? (dachten we nu)

Aangekomen in de ‘Sneprooi’ nemen we een heerlijk warme douche en duiken we met blozende kaken terug de straat op op zoek naar avondeten. Helaas weinig keuze dus we moeten het stellen met “Musti’s kebab”.

In de veranda van de B&B Sneprooi drinken we nog iets en bellen of appen we met onze wederhelften, als ze opnemen tenminste, alvorens we onder de wol kruipen.  

Dag II Hechtel Eksel – Houthalen

De ontbijttafel staat prachtig gedekt in de veranda terwijl de vogels in de volière vrolijk kwetteren. Bij sommigen onder ons zijn de benen wat stijf en anderen hebben akelig gedroomd. Gelukkig smaakt het en we eten goed voor we deze tweede stap dag aanvatten. We passeren eerst nog een Aldi om brood en kaas te kopen en trekken verder.

Gipfelglück in het kwadraat

We moeten een stuk asfalt doen om terug op de route te geraken. De zon geeft nog weinig warmte en het ochtendfris is kil. Na een uurtje stappen komen we uit aan de Resterheide waar de cafetaria van de visclub open is. Yes voor koffie! We zetten ons op het terras in de zon en doen gulzig vitamine D op. Mannekes, hoe heerlijk is dit, weten dat de meeste mensen aan het werk zijn en wij hier op een terras in de zon zitten. Gipfelglück in het kwadraat!

Vlak na de vijvers kunnen we kiezen uit een hangbrug of een pad. Uiteraard gaan we voor de brug met het nodige gegiechel vandoen. Drie meiden op pad, het is wat. We passeren enkele vlonderpaden en beklimmen de uitkijktoren. Het uitzicht over het water is prachtig. We zien een zilver -en een blauwe reiger, allebei aan het pootje baden.

Op de zwier

Loonse Route

De bospaadjes veranderen langzaam in landbouwwegen naast akkers waar vollop op gewerkt wordt. We missen regelmatig een GR-teken, de bewegwijzering is toch niet overal even vlot te vinden, waardoor we vaak moeten zoeken, soms zorgt het voor de nodige hilariteit, op andere momenten voor frustratie.

In een wei zetten we ons voor de lunch, allez, het is eerder leggen dan zetten. De benen protesteren bij Tine, de kuiten zijn verzuurd, de pauze doet meer dan deugd. Een poosje later wandelen we in Lt. F Limboschstraat en passeren het monument van de tijdens WO II gesneuvelde kapitein. De parachutist en oorlogsheld sneuvelde in 1944 bij de bevrijdingsactie van Peer.

We twijfelen even over een afslag maar de gpx zegt dat we hem toch moeten nemen, gek. We komen op een werf van een bedrijf terecht en onze grootste angst wordt waar als er plots een grote blaffende hond achter ons aan komt. De paniek is bij ons alle drie voelbaar, gelukkig weet het beest goed tot waar het ons mag volgen. Oef. Enkele meters verderop hangt er tussen de bomen een schommel, jawel, een schommel.

Margot haar hartje kan niet op en met veel enthousiasme zwiert ze haar benen in de lucht. De hond is snel vergeten, gelukkig. De laatste kilometers dienen zich aan langs een militair schietveld.

Het gebabbel valt stil, de bebouwing volgt en het besef van ‘het-einde-is-in-zicht’ komt binnen. We moeten van de GR af om naar de bushalte te gaan. Via een ommetje (sorry girlzzzz) komen we bij de bushalte aan en nog geen 10’ later zitten we op de bus. Moe maar zo content. Speekmedaille voor onszelf en graag volgend jaar terug van dattum!

Kaart Loonse route

GPX

Loonse route praktisch

Vervoer

Wij deden deze tweedaagse met het openbaar vervoer. We spoorden naar het station van Lommel waar we vertrokken en in Houthalen namen we de bus naar het station van Hasselt om terug huiswaarts te keren.

Begin en eindpunt zijn dus perfect bereikbaar met het openbaar vervoer.

Uurregelingen zijn terug te vinden op de website van de NMBS en ven De Lijn.

Bevoorrading

Zowel op je startpunt als onderweg in Hechtel-Eksel en Houthalen zijn er winkels en Horecagelegenheden.

Overnachten

Wij verbleven in B&B Sneprooi bij Karel en Elly in Hechtel. Het verblijf ligt niet te ver van de Loonse route (zie kaart). Onze GPX stuurt je recht naar de B&B, heb je een andere overnachtingsplaats hou je hier bij het volgen van de GPS in Hechtel dus best rekening mee.

 

Bewegwijzering

De Loonse Route GR 564 is bewegwijzerd met de kenmerkende rood-witte streepjes van Grote Routepaden. De extra GPS of topogids zijn een handige aanvulling.

Topografische gids

Grote Routepaden heeft een uitstekende gids van de GR 564 Loonse route die het gehele traject tussen Lommel en Hoei omschrijft.

Verder staat de gids vol met informatie over de vele bezienswaardigheden die je onderweg tegen komt.

Word je lid van Grote Routepaden krijg je korting op de gidsen en zes keer per jaar het wandel- en fietsmagazine Op Weg in je brievenbus.

Weer

Loonse Route Limburg WEER

Links

Foto’s

Geschreven door

Katrien van Damme

Hallo ik ben Katrien, scouts griet en avonturier in hart en nieren. Samen met mijne Barry, vriendinnen of kids trek ik er graag op uit om te genieten van het buitenleven en de natuur.

Mijn heerlijk lief heeft een eigen site, met fijne verslagen van eenvoudige tot heel avontuurlijke hikes. Ik heb de smaak van het hiken door hem terug te pakken gekregen en mag (moet ?), als ik op tocht ga, ook een verslag schrijven.