Fietsen naar Luxemburg – Na onze wat in het water gelopen trip naar Snowdonia verleden jaar besloten we het dit jaar over een andere boeg te gooien. Na veel vergaderen, dat kunnen we goed, en (voor sommige) de nodige overtuigingskracht besloten we dit jaar op de fiets te kruipen. Aangezien ik al naar Berlijn en Amsterdam fietste was de volgende naburige hoofdstad Luxemburg snel gekozen. Op routeyou.be stippelden we een mooi traject uit dat ons in vijf dagen tot in het Hertogdom zou brengen.
Inhoud
Met de fiets naar Luxemburg stad
↔ 334,4 km ↑ 3458 m ↓ 3113 m
Dag I Westerlo – Maastricht
↔ 85,6 km ↑ 230 m ↓ 192 m
Ochtendstond heeft goud in de mond, iets voor acht uur springen we als kwieke veloruiters ons stalen ros op.
De eerste pedaalslagen zetten ons op weg tussen de Norbertijnenabdijen van Tongerlo en Averbode. De GPS hebben we voorlopig nog niet van de doen, in de Kempen zijn we nog thuis.
Als we achter Oranjestad Diest Limburg binnen rijden beginnen we toch al stilaan te denken aan een eerste koffiestop. Het duurt even eer we eindelijk iets gevonden hebben aan de Sint-Amanduskerk van Stokrooie. Sommige vinden het al tijd voor iets straffer dan een bakje troost. Een verlegen zonnetje verschijnt en het leven lacht ons toe. Met de goesting die we hebben kan je zes Vlaamse canons vullen.
Het Vlaams Natuurreservaat Herkenrode met bijhorende abdijsite brengt ons aan het Albertkanaal. Met stevige koers volgen we de waterloop door de buitenwijken van Hasselt in de richting van de grens. Soms laten we de vaart even links liggen om te fietsen door natuurgebieden als de Caetsweyers en het Munsterbos.
Hier en daar wordt er al ge(m)opperd dat het strakke tempo wat mag zakken. De melkwitte beentjes moeten duidelijk nog wat loskomen.
Dichter bij de Nederlandse grens wordt de omgeving van het Albertkanaal mooier en spectaculairder. We stoppen er om te picknicken met Marokkaans brood een overdaad aan net niet vervallen salami en zachte fetakaas.
Carnavalstad Mestreech
Net voorbij Veldwezelt rijden we België buiten en recht grensstad Maastricht binnen. Het is er gezellig druk en op het Vrijthof trakteren we onszelf op een te dure Duvel terwijl er op de achtergrond een mix van kermisgeluiden door de boxen van de lokale foor dreunt.
We steken de brede Maas over maar het voelt een beetje als de Rubicon oversteken, er is geen weg meer terug… Luxemburg here we we come! In de stationsbuurt nemen we onze intrek in het Green Elephant Hotel. Aangeraden door mijn lief die dolenthousiast was over de volautomatische pannenkoekenmachine toen ze hier op een stukje GR 5 passeerde.
We verkennen de stad, hangen rond in knusse kroegjes (waar mijn guitige kompanen mij uitlachen als ik een biertje van 18 cl krijg), eten zoals hipsters en liggen op tijd in onze nest. Het bekijken van het hoogteprofiel van de volgende dag vertelde ons dat dat verstandig was.
Dag II Maastricht – Monschau
↔ 76,7 km ↑ 1222 m ↓ 850 m
Vroege vogels als we zijn zitten we stipt om zeven uur aan de ontbijttafel, het befaamde pannenkoeken toestel is zelfs nog niet opgestart. Maar niet getreurd, het buffet is rijkelijk voorzien met beleg, eieren, yoghurt, pindakaas,… of wat te denken van ontbijtgranen met hennep. Nederlandser gaat het niet worden.
Als we vertrekken is het gezellig druk in de stad, mensen haasten zich naar het werk of school. Het duurt echter niet lang voor we ons in het glooiende mergelland bevinden. We bollen door groene valleien, langs diepe mergelgroeven en de Van Tienhovenmolen. Het is de enige Nederlandse gemaal die vrijwel geheel uit mergelblokken is opgebouwd.
18%klimmen, 100% zweten
In Gulpen moeten we een eerste, maar zeker niet de laatste keer, voet aan grond zetten. Het begin van de Gulperberg is te stijl voor onze nog spierwitte papbeentjes. De pittige kuitenbijter klimt de eerste 200 meter met 18%. Te veel van het goede… Boven rusten we dan ook even uit onder het goedkeurend oog van de Heilige Maagd.
We rijden nog even door en komen uiteindelijk via de Vijlenberg aan bij het hoogste, en zoals ze zelf benoemen énige bergcafé van Nederland. ’t Hijgend Hert staat meteen mooi synoniem met de staat waarin we ons na de hoogtemeters bevinden.
Op het terras van het boscafe, dat ik al kende van stops op de GR 128 en Dutch Mountain Trail, genieten we van een massief stuk appeltaart met slagroom en suikerrijke frisdrank. Via een modderige single track dat we delen met enkele schuwe paarden komen we terug op de route waar we de Vijlenberg terug afdalen.
Het hoogste punt van Nederland
We fietsen nu naar het hoogste punt van Nederland, 322,4 meter boven NAP, dus is het weer even op de trappers lopen. Uiteindelijk komen we aan het drielandenpunt waar we de obligate foto’s trekken en een biertje drinken.
Of moeten we eigenlijk vierlandenpunt zeggen? Immers lag ook Neutraal Moresnet vroeger nog als een geografische taartpunt ingeklemd tussen het huidige Nederland, België en Duitsland. Nog niet zolang geleden startte ik hier met mijn Katrien op de zesdaagse Venntrilogie.
Het vochtige Preusbos en groene weidelandschappen leiden ons naar de Hoge Venen. Jakke Bos prepareert op een houten bankje nog heerlijke broodjes met kruidige kaas, bouletten en kerstomaatjes alvorens we verder rijden. Het is nodig ook, lange stevige klimmen doen de zweetdruppels parelen en schitteren op ons voorhoofd.
We zijn blij als kleine kinderen als we uiteindelijk boven zijn en een korte maar steile afdaling ons tot in Monschau brengt. Het rustieke appartement vlak naast het water van Haus Stehlings is perfect om terug op adem te komen.
Dag III Monschau – Burg-Reuland
↔ 64,4 km ↑ 415 m ↓ 438 m
Na een goede nachtrust zijn de drie musketiers weer klaar voor een nieuwe fietsdag. Net als Aramis, Athos en Porthos (d’Artagnan kon spijtig genoeg niet mee) springen we op ons (stalen) ros op weg naar nieuwe avonturen.
Meteen mogen we er een lap opgeven, de korte steile afdaling van gisteren is nu een evenredig korte meer verticale klim geworden. Auwch… Eens op de Vennbahn is het echter heerlijk bollen… Kilometers (voormalig) spoor schieten onder ons door, Kedeng Kedeng, Kedeng Kedeng, Oe Oe.
Het is er prachtig rijden. Hier en daar staan de venen nog vol goudgele hyacinten en oude spoorbaanrelieken doen denken aan het treinverleden van de baan. Dat de route wat hoger ligt dan het ons omringende landschap is perfect. We zien schichtige reetjes, kwieke vosjes en tal van imponerende roofvogels.
Wist-je-datje…
Wist je dat… de Vennbahn, ook het deel in ‘Duitsland’, Belgisch grondgebied is?
Het is een historisch overblijfsel van het Verdrag van Versailles van 1919.
Na WO I was Duitsland verplicht om de regio Eupen-Malmedy aan België te geven als onderdeel van de reparatiekosten voor oorlogsschade. De stations langs de Vennbahn werden Belgisch grondgebied, maar op een aantal plaatsen liep het spoor door wat overbleef Duits grondgebied. Om te voorkomen dat treinen in elk treinstation langs de lijn door de douane moeten worden ingeklaard, werd het spoor in zijn geheel Belgisch terwijl de omliggende velden Duits bleven.
In 1940 werd de regio Eupen-Malmedy, en dus de Vennbahnspoorweg opnieuw Duits grondgebied, terwijl de rest van België “bezet gebied” werd (onder Duitsland, maar geen deel van het Duitse grondgebied). In 1944-45 werd België bevrijd en werd de Vennbahn opnieuw Belgisch grondgebied.
Het Verdrag van Schengen werd in 1985 ondertekend en geratificeerd. De grenscontrole tussen Duitsland en België werd pas in 1995 opgeheven, maar het spoorverkeer op de Vennbahn was in 1989 gestopt.
Sinds de sluiting van de spoorlijn in 1989 en vooral sinds de opheffing van de grenscontrole in 1995, is de regeling van het Belgische spoor met omliggende Duitse velden achterhaald.
Het is dus niets meer dan een klein leuk weetje, over het mooie fietspad met prachtige uitzichten.
Schinkenräucherei
In Montenau gaan we even van de Belgische 😉 Vennbahn af en bezoeken we de artisanale Schinkenräucherei. We doen er een toer door het bedrijfje en slagen er een voorraad gerookte hesp en worsten in. Om de dorst te lessen moeten we nog even verder naar Sankt-Vith. Het is er druk en we drinken en eten er voor te veel geld. Een stevig geprijsde gebakken forel die niet echt goed gebakken is met Chimay aan zeven euro.
Gezapig malen we de laatste kilometers af naar Burg-Reuland. We stoppen er nog even in de Bergkapel, een cafeetje vol curiosa, zeker een stop waard. In hotel Ulftaler Schenke genieten we van een heerlijke warme douche, lekkere maaltijd en net dat pintje teveel voor we op tijd onze tram inkruipen.
Dag IV Burg-Reuland – Bourscheid
↔ 50,1 km ↑ 882 m ↓ 1018 m
Boenk… zo gezapig we gisteren op de Vennbahn fietsten zo snel worden we er vandaag op gewezen dat het andere koek zal zijn. We draaien de hoek nog maar net om of het smalle pad gaat onverzettelijk omhoog. Van dat laatste pintje ’teveel’ hebben we al wat spijt. Spijt komt echter na de zonde en dus peddelen we met een klein vitess’ke en verzuurde spieren onbewogen verder. Aan het drielandenpunt in Ouren nemen we een korte pauze aan het Europamonument om rond te kijken.
Het monument bestaat uit vijf rechtop geplaatste megalithische stenen die vijf landen in de toenmalige Europese Gemeenschap symboliseerden. Op de stenen van de Lüneburger Heide, Vielsalm, Müllerthal en Vogezen zijn gedenkplaten aangebracht van belangrijke Europeanen.
Nadat we cultureel weer wat zijn bijgeschaafd rijden we Luxemburg binnen. Er volgt al snel nog een lange en stevige klim die we deels per fiets en deels te voet afleggen. Zo gaat het de hele dag door… klimmen en dalen tot we uiteindelijk met een lange afdaling aankomen aan Camping du Moulin in Bourscheid.
Moe maar voldaan planten we ons in het zonnetje op het terras. Het is er gezellig druk met motorrijders, fietsers, kampeerders en de vele wandelaars die de Lee trail doen. We genieten er van de namiddag en de bedrijvigheid van de camping en kruipen vroeg onder het wol in onze blokhut.
Dag V Boursheid – Luxemburg stad
↔ 57.6 km ↑ 709 m ↓ 615m
Voor acht uur zitten we weer op onze tweewieler. Vanaf de camping zien we hoog boven ons het Kasteel van Bourscheid uittorenen, het slechte nieuws is dat we er ook langs moeten. Op een nuchtere maag vangen we de lange helling aan terwijl de auto’s ons als volleerde kamikazes voorbij scheuren. We passeren de middeleeuwse burcht maar de klim naar het plateau van Bourscheid is nog lang niet gedaan.
In de prachtige vallei van de Wark houdt een reetje ons gezelschap en dartelt door het hoge gras. We veronderstellen verder te kunnen afdalen naar Ettelbruck, maar denken verkeerd… nog een stevige kuitenbijter zet ons een dikke kilometer aan de grond. De fiets omhoog duwen is waarschijnlijk zwaarder dan fietsen, op voorwaarde dat je er op kan blijven zitten tenminste.
In Ettelbruck belonen we onszelf met dampende koffie en een massieve lokale koffiekoek. Daarna liggen de meeste hoogtemeters achter ons. Gezapig gaat het verder naar Luxemburg stad waar we tegen de middag aankomen en worden verwelkomd door onze lieve vrouwen.
Heerlijke Italiaans eten, een rondleiding van gids Joke en luid meezingen over paprika schnitzels in een bruine kroeg met live muziek maken de vakantie compleet. Hoe leuk was dit weer! Merci aan onze vrouwen en mijn ‘compagnons de route’ Koen en Jakke bos. En natuurlijk de vierde musketier Jakke die de vergaderingen zonder weerga mee succesvol liet verlopen en we er volgend jaar graag weer bij hebben.
Kaart fietsen naar Luxemburg
Fietsen naar Luxemburg GPX
Fietsen naar Luxemburg praktisch
Vervoer
Natuurlijk vertrokken we met de fiets naar de hoofdstad van het Groothertogdom. Onze lieftallige vrouwen haalden ons daar op.
Er rijden echter ook rechtstreekse treinen terug naar de grotere steden in België. Met bikeontrain kan je nakijken welk voor jou de beste trein is om je fiets mee te nemen. In sommige gevallen kan je ook met de flixbus je fiets meenemen.
Fiets huren
Niet iedereen heeft een fiets of een fiets die voldoet om lange afstanden mee af te leggen en/of bagage te vervoeren. Deze keer huurde Koen een Santos Travelmaster 2.9 bij bikepacking-belgium in het Groen kwartier te Antwerpen. Hij betaalde daarvoor 300 euro voor 10 dagen incl. verzekering. Eerder huurden we ook al Santos fietsen bij Cyclant in Antwerpen, minder keuze in fietsen maar wel wat goedkoper en de verzekering was inbegrepen.
- Cyclant – Antwerpen
- bikepacking-belgium – Antwerpen
- bike-packer.be – Brussel (goedkoper maar ook fietsen uit een goedkoper segment)
- duvelo.be – Menen
Route en bewegwijzering fietsen naar Luxemburg
Deze route tekende we zelf uit met de applicatie routeyou. De GPX toont je onze weg. Natuurlijk zijn er meerdere routes mogelijk naar het kleine Hertogdom. Er is op dit traject geen vaste bewegwijzering van begin tot einde. Soms volg je knooppunten, dan weer de Vennbahn of lokale fietsroutes. Het is dus handig om de trail steeds bij de hand te hebben op kaart, GPS of smartphone.
Dag twee was voor ons de zwaarste, wil je de pittigste delen van de Hoge Venen vermijden rij je op het drielandenpunt richting Aken op de EV3 waarna je daar de Vennbahn oppikt tot in Monschau.
Ook de laatste twee dagen zijn vrij pittig, wil je het plateau niet oversteken kan je opteren om fietsroute W9 te volgen.
Fietsen naar Luxemburg: gidsen en kaarten
Deze route stippelden we zelf uit dus een gids bestaat er niet van. Met de gids Onbegrensd Rome deel 1: Maastricht-Basel (2022) kan je een groot deel van de route coveren (al gaat deze wel iets anders dan onze route). Ook over de Vennbahn bestaan er gidsen (al is het het daar gewoon volgen en verkeerd rijden bijna onmogelijk). Wens je een map is Fietskaart Luxembourg by Cycle Nord – Sud een goed alternatief.
Maar het kan dus makkelijk met de GPX op je telefoon of fiets GPS.
Overnachten
Overnachten onderweg is geen probleem, wel kan het in drukkere periodes aangeraden zijn om te reserveren. Zo zat voor het Hemelvaartweekend alles al een paar maanden van tevoren helemaal vol.
Wij sliepen in de volgende hotels:
- The Green Elephant – Maastricht
- Haus Stehlings – Monschau
- Ulftaler Schenke – Burg Reuland
- Camping du Moulin trekkershut/safaritent – Bourscheid
- Hotel Français – Luxemburg
Het waren allemaal aangename en leuke overnachtingsplekken. The Green Elephant heeft een ongedwongen jeugdige sfeer, Haus Stehlings lag prachtig naast het water in Monschau en Hotel Ulftaler Schenke is prima gericht op fietsers en wandelaars.
De Camping was super gezellig (eventueel wel slaapzak meenemen als het kouder is) en Hotel Français een perfecte afsluiter. Natuurlijk vind je onderweg zelf nog veel meer overnachtingsplaatsen en is er voor ieder wat wils.
Hier en daar kom je ook een camping tegen of vind je er één met een beetje omrijden. Wilkamperen kan maar doe het met respect voor de natuur.
Bevoorrading tijdens het fietsen naar Luxemburg
Ook bevoorraden onderweg is geen enkel probleem. Je komt regelmatig winkels of horeca gelegenheden tegen. Vergeet ook zeker niet te genieten van de vele streek specialiteiten onderweg. Limburgse vlaai, mosterd uit Montenau, gerookte hesp in Montenau, lokale biertjes,…
In Hasselt, Maastricht, Monschau, Sankt Vith, Ettelbruck,… vind je o.a. winkels, restaurants, café’s, enz..
Op de Hoge Venen en het plateau van Bourscheid is het moeilijker om iets te vinden.
Wat moet je zeker doen onderweg:
- Limburgse appeltaart met slagroom eten in Boscafe ’t Hijgend Hert
- De vleesrokerij in Montenau bezoeken
- Stoppen in Café Bergkapel in Burg-Reuland
- Meezingen in pianobar Café des Artistes in Luxemburg
- …
Fietsen naar Luxemburg? Dit is het weer deze week
LUXEMBURG WEER DEZE WEEKLinks
- Volg ons op Facebook, Instagram en Twitter
- Fietsen naar Amsterdam
- Al fietsend naar Berlijn
- Fietsen van Berlijn naar Kopenhagen
- Op de fiets naar Luxemburg
- Met de fiets naar Parijs
- Fietsen naar Londen
Foto’s fietsen naar Luxemburg
Ontdek meer van caersbart.be
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.