‘Tour des Aiguilles Rouges’, meerdaage hiking in de Franse Alpen

Aiguilles Rouges – Buiten lijkt de wereld nog stil te staan in de verzengende hitte. Het is drie uur ’s nachts, twintig graden Celsius, als op mijn door de warmte kreunende slaapkamer het vertrouwde schrille piepgeluid uit mijn wekkerradio knalt. Terwijl ik een paar keer binnensmonds vloek en wat aanstootgevende verwensingen mompel kom ik mijn te warme bed uit.

Gelukkig is er niets dat een dampende tas koffie en een verkwikkende frisse douche niet kan verhelpen. Een half uurtje later zit ik met mijn schoonbroer Ilyes met volle goesting in de auto richting Zaventem.

Na de vertrouwde en altijd saaie incheck routine en het obligatoire wachten stijgen we omstreeks 6u20 op richting Genève. Amper een dik uur later zetten we onze bottines op Zwitserse grond. We hebben wat tijd en nemen omstreeks 9u30 de knaloranje bus van Easybus richting Chamonix voor onze trail rond de pieken van Aiguilles Rouges.

Aiguilles Rouges

Tour des Aiguilles Rouges ↔ 81,3 km ↑ 5304 m ↓5275 m GPX

Dag I Le Brévent – Lac d’Anterne

↔ 12.9 km ↑ 676 m  ↓ 995 m GPX

In Chamonix aangekomen begeven we ons naar de los gespannen kabellift tegen de  oostelijke kant van de drukke vallei. Na een korte tussenstop op het plateau van Plan Praz brengt een kleurrijke gondel ons naar Le Brévent op 2525 meter.

Op de kille hoogvlakte van Brévent gaat de regenkledij meteen aan, het zicht op Mont Blanc is adembenemend mooi.

Eens gewapend tegen de neerslag is het tijd om te beginnen aan de ‘Tour des Aiguilles Rouges’, een hike rond de gelijknamige pieken die we wat hebben aangepast om er een vijfdaagse te maken. De trail door wilde landschappen en beschermde valleien, langs spiegelende gletsjermeren, schaduwrijke met nevel gevulde couloirs en kale rotsige bergkammen. Steenbokken en schuwe bergmarmotten zijn er op het rendez-vous en noeste wandelaars pakken de hoogtemeters er elk op hun eigen tempo aan. Het natuurreservaat Aiguilles Rouges zal zich in volle glorie zien. 

Col d’Anterne

Met een zachte tred kuieren we in de richting van de vallei. Wandelende lijken komen ons bergopwaarts te gemoed, hun laatste meters overwinnend op één van de vele meerdaagse tours in deze streek. We dalen enkele kilometers over de groene flanken, dunnen wolken komen uit het niets, zetten ons helemaal in de koele nevel en verdwijnen nadien even vlug dan ze gekomen zijn.

Als we beneden zijn maken we ons op voor de eerste klim, met vaste tred stijgen we richting de houten Chalet van Moëde-Anterne. Dit deel van de tour loopt overigens parallel met de GR 5 waarvan ik eerder ook al stukken liep in de Vogezen, Luxemburg en België.

Biertje

Eerste fris biertje verdiend, doe maar meteen een dubbele om te klinken op deze mooie tocht. De waard heeft wat moeite met de kleine tap en de juiste druk op deze hoogte. Na zes pogingen kunnen we klinken. Met wat flanellen benen tackelen we de laatste tweehonderd hoogtemeters richting de Col d’Anterne waarna we na wat dalen aankomen aan het spiegelende Lac d’Anternne.

We zetten de tarp op een groene grasweide naast de steile granieten rotswand en genieten van de vallende avond. Tegen een uur of negen gaan we samen me de verdwijnende zon onder de dons.

Dag II Lac d’Anterne – Le Grenairon chalet du Buet

↔ 20.2 km ↑ 1192 m  ↓ 1317m GPX

De onstuimige ochtendzon tekent zich al snel af tegen de steile rotsformatie. Het is nog een poos wachten maar na een tijd vult de warmte zich ook in het komvormige plateau. We breken op het gemak alles op, eten knapperige granola en dalen nadien af naar de refuge van Terne. Blijkbaar is er een trailrun aan de gang, we moedigen de eerste titanen aan en zeggen nadien nog en paar honderd keer ‘bonjour’ en ‘courage’. Aan het gezellige Chalet d’Anterne nemen we een koffiepauze terwijl een dame naast ons groenten snijdt voor een verse bouillonsoep.

Cirque des Fonts

Nadien klimmen we naar het ‘Cirque des Fonts’ waar een vijftal steenarenden of lammergieren, we kunnen het niet zo goed zien met het blote oog en ook onze ornithologische kennis is wat beperkt, hoog boven de rotsige vallei cirkelen. Een lange afdaling brengt ons aan een zomeralp met houten huisjes. Bont gevlekte koeien wiens bellen klingelen terwijl de stieren met elkaar in de clinch gaan zorgen voor leven op de alp. We drinken er een frisse pint en eten er een zak droogvoeding.

Hut van Le Grenairon

Na wat rust dalen we verder af en nemen een klein weggetje dat we op de kaart vonden. Het bospad is in onbruik geraakt en we moeten een paar kilometer ‘bushcraften’ door het overwoekerde wegel. Het is maar een voorbode voor de lange klim over een breed karrenspoor naar de hut van Le Grenairon.

Na negenhonderd lange saaie hoogtemeters klimmen komen we aan. Moe maar tevreden ploffen we ons neer op de lange houten banken van het terras. We drinken enkele lokale biertjes en verbroederen met de dertien jarige Boaz en zijn vader en een sympathiek Nederlands koppel op leeftijd die al dertig jaar de streek verkennen.

Über Gipfelglück

Samen nemen we een heerlijke vullende maaltijd die de hutwaard heeft gemaakt. Stevige linzensoep met halfzachte geitenkaas, malse stoverij met gegratineerde knoedel en een stevige chocolademousse om de laatste gaatjes te vullen. We zetten de tarp op genieten van de zonsondergang op een iets hoger gelegen top en gaan slapen.

Dag III Le Grenairon chalet du Buet – Les Bettes

↔ 15.1 km ↑ 1238 m ↓ 1262 m GPX

We worden vroeg gewekt door het aanhoudende geklingel van de geiten die naar lager gelegen flanken worden gehoed en de colonne wollige schapen die de bergkam overkomen en onze tent passeren. Iedereen lijkt al vroeg uit de veren en vertrokken, wij doen rustig aan en tegen de klok van tien zijn ook wij op pad.

We zijn  gisteren een heel stuk afgeweken van de ‘Tours des Aiguilles Rouges’ en komen vandaag amper iemand tegen. Van aan de nu verlaten hut is het meteen omhoog tot we op een lange rotsige kam, de Frêtes du Grenier komen. Na de passage van enkele turquoise gletsjermeren moet het zwaarste echter nog beginnen, de ferme klim naar Mont Buet op 3096 meter hoogte.

Met een klein hartje overd de ‘Crête de la Montagne des Èves’

Het eerste stuk gaat steil omhoog over schilferige losse steengrond. We hijgen ons een weg naar boven terwijl het zweet zich een weg naar beneden zoekt van ons rood aangeslagen gezicht. Eens de kale bergwand overwonnen komen we op een smalle bergkam, de Crête de la Montagne des Èves.

Het lastigste deel op de kam ligt echter nog voor ons. Tweehonderd hoogtemeters langs slap gespannen staalkabels en smalle rotspassages met aan beide kanten diepe afgronden bezorgen ons toch wat angstzweet. Een via ferrata setje had de lastige passage wellicht iets comfortabeler gemaakt.

Refuge de la Pierre à Bérard

Terwijl we letterlijk naar boven klimmen glijden de dik gezwollen zweetdruppels tergend traag over onze slapen. Eens boven gaat het licht hellend verder naar de top van Mont Buet. We genieten anderhalf uur van het weidse uitzicht op de spitse pieken van Aiguilles Rouges, Mont Blanc, Aiguilles Vertes en de omringende besneeuwde bergen en pieken.

Met vermoeide benen naar ‘Refuge de la Pierre à Bérard’

We dalen duizendvijfhonderd meter over steile grindhellingen die doen denken aan een desolaat maandlandschap, traverseren over lange zachte sneeuwvelden, springen van de ene naar de ander okerkleurige rotsblok alvorens te dalen tot aan de ‘Refuge de la Pierre à Bérard’ over een smal pad bezaait met losliggende stenen.

Na de lange vermoeiende afdalingen drinken we iets aan de drukke maar gezellige hut en stellen de tarp anderhalve kilometer verder op in de vallei naast een kabbelende rivier.

Dag IV Les Bettes – Lac Blanc

↔ 19.4 km ↑ 1149 m  ↓ 755 m GPX

’s Ochends zakken we verder door koele schaduwrijke bossen langs klotsende rivieren. We maken een praatje met Bob en Jean-Pierre , begeleiders van het KBF onderweg met een groep. Na een tijdje komen we aan het bergdorpje Buet waar een felrood bergtreintje regelmatig een schel fluitsignaal door het dal blaast.

We genieten er van een frisse cola, kruisen de drukke asfaltweg en wandelen een tijdje parallel met de autoweg op een karrenspoor omzoomd door kleurrijke bloemen. Aan het wat oubollige bezoekerscentrum van de ‘Tour des Aiguilles Rouges’ maken we wat eten en kijken naar de opgezette bergdieren achter glas.

Kamperen aan het idyllische Lac Blanc

Met volle maag beginnen we aan de klim richting Lac Blanc. Het eerste deel zigzagt steil naar boven in de brandende namiddagzon. Het is afzien tot we op een vlakker plateau aan enkele kleine meertjes komen. Lac Blanc ligt echter nog een stuk hogerop.

We passeren de dagwandenlaars die talrijk hun weg naar het dal terug zoeken. Over roestige metalen ladders en dorre houten treden is het stevig klimmen tot we aan het Lac Blanc en de gelijknamige berghut aankomen.

De refuge is wegens een juridisch dispuut gesloten wat maakt dat het ‘s avonds heerlijk rustig is. Van aan onze strak gespannen tarp op de flanken van de pieken van Aiguilles Rouges hebben we een fantastisch zicht op het zonovergoten Mont Blanc massief.

Een oogverblindende stek om de nacht door te brengen. Ik verschiet nog van een Alpensteenbok met enorme lichtgebogen horens die plots achter mijn rug op duikt.

We wassen ons aan de stroomversnelling onderaan het helderblauwe meer (naakt in de rivier blijkt dat toch nog niet iedereen weg is 🙂 ) en eten wat chili uit een zakje alvorens de kille nacht in te gaan. Alweer een prachtige dag in het hooggebergte.

Dag V Lac Blanc – Le Brévent

↔ 13.7km ↑ 1049m  ↓ 946 m GPX

Als de fel oranje zon verschijnt achter de witgevlokte bergkam aan de overkant van de ontwakende vallei en door de opening van onze tarp op onze bruingebrande gezichten schijnt is het heerlijk ontwaken. Met een tas geurende koffie genieten we van het schouwspel dat de opkomende zon speelt met de witte bergflanken. De gloed schakeert de wit besneeuwde toppen in verschillende tinten pastel.

We wandelen verder en doen nog wat technische passages nadat we er voor kiezen een hogerop gelegen pad te nemen om de eendagstoeristen naar Lac Blanc te vermijden. Via ‘Lac Noir’ op de flanken aan de andere kant van het rode massief komen we uiteindelijk terug aan in Plan Praz. We drinken er iets op het beschutte terras en zouden hier terug naar beneden kunnen met de cabinebaan naar het drukke Chamonix.

Laatste loodjes naar Le Brévent

Maar dan zouden we de lusvormige route natuurlijk niet rond gemaakt hebben. Dus besluiten we de steile klim richting Le Brévent aan te vangen. Nog een stevige kuitenbijter om de trail af te sluiten.

Na goed anderhalf uur staan we boven waar we onze tocht vertrokken waren.

Na nog een laatste maaltijd droogvoeding zakken we terug af naar Chamonix waar we ons tegoed doen aan verse kleren, vettige hamburgers met kaas, knapperige frieten, koude frisdrank en schuimend bier alvorens de bus te nemen naar Chamonix.

Map Aiguilles Rouges

GPX

Praktische Info ‘Tour des Aiguilles Rouges’

Transport

Chamonix, is gemakkelijk te bereiken met de auto en het openbaar vervoer. De dichtste luchthaven is Genève maar ook Lyon of Turijn liggen op een redelijke afstand van het bergstadje. Op alle luchthavens zijn shuttlediensten met privé busjes, minibusjes of lijnbussen. Wij namen een bus van lage kosten maatschappij Easybus, wat ons enkel 19€ per persoon koste. Chamonix is ook een met de trein te bereiken in 8 tot 10 uur van uit Brussel. Wellicht is vliegen sneller en goedkoper, maar treinstappers zijn natuurlijk meer duurzaam.

Bewegwijzering en bevoorrading op de Tour des Aiguilles Rouges

De Tour des Aiguilles Rouges zelf is niet een vaste trail met bewegwijzering. Maar met een goede topo kaart en de lokale wegwijzers is het makkelijk om je te oriënteren. De toer zelf loopt door enkele natuurreservaten.

La Reserve Naturelle des Aiguilles Rouges, la Reserve Naturelle de Passy en la Reserve Naturelle Vallon-Berard.

De route loopt ook soms parallel met stukken van de Tour du Pays du Mont Blanc, de Tour du Mont Blanc en de GR 5 van Hoek van Holland naar Nice (eerder liepen wee een deel van de GR5 in de Vogezen). Wij vertrokken op Le Brévent maar het is ook mogelijk op andere plaatsen op de lusvormige wandeling te starten. Argentière, Sixt-Fer-à-Cheval, Buet, Les Houches,…

Verlenging

Om er een vijfdaagse van te maken hebben we er een extra stuk bij gedaan langs de hut van Le Grenairon om van daar uit de klim naar Mont Buet te doen en nadien af te dalen richting Buet. Dit zorgt voor wat extra kilometers en hoogtemeters. Het is een technische passage en het is aangeraden een via ferrata setje mee te nemen, zie ook de commentaren onderaan.

Er is eten en drinken te krijgen in de hutten onderweg, water vindt je voldoende en de vele stroompjes. Wij hadden een voorraad granola bij om te ontbijten en zakjes gevriesdroogde maaltijden.

Overnachten in het Aiguilles Rouges massief

Wij sliepen in onze tarp, maar er is ook de mogelijkheid om te overnachten in één van de talrijke berghutten in de streek. Reserveren is de boodschap in het hoogseizoen!

Voor accommodaties in Chamonix kan je hier zoeken

Update 23/07/2020 Sofie gaf ons het volgende mee in de ‘comments‘ onderaan deze pagina: “Bij Lac Blanc mag je niet meer bivakkeren, is ons ook overal in de infopunten verteld. Verhalen gehoord van andere wandelaars dat de nieuwe hut eigenaar de piketten van de tent uithaalt als de mensen net gaan slapen en zo nog moeten verhuizen. Je kan wel bivakkeren bij de lager gelegen Lac des Cécherys.“

Weer

Wij hadden mooi weer met af en toe neerslag. Het weer in het hooggebergte kan zeer onvoorspelbaar zijn, zie dus steeds dat je voorzien bent op alle weersomstandigheden. Het is niet omdat de meteo zonnig weer aangeeft dat je bv. geen regen- of warme kledij moet voorzien op een meerdaagse tocht. Mountain-forecast.com geeft een goede indicatie aan wat je je kan verwachten en geeft voorspellingen voor verschillende hoogtes. La Chamoniarde geeft dagelijkse updates over de huidige omstandigheden in de bergen rond Chamonix.

LE Brévent WEER VOOR DEZE WEEK

Boeken & Kaarten Aiguilles Rouges

Wij gebruikten de topografische kaart 3630OT Chamonix-Mont-Blanc, Massif du Mont Blanc en kaart IGN 3530ET Samoëns Haut-Giffre. De boeken van Cicerone geven de Tour des Aiguilles Rouges ook prima uitgeschreven.

Beoordeling

Aiguilles Rouges en de ruime omgeving is een bijzonder mooie tocht met landschappen die sterk wisselen. Groene dalen, smalle passages over bergkammen, sneeuwvelden, meren,… In de Alpen ben je in de zomer nooit allen dus verwacht bij momenten wel wat volk op de trail, vooral het stuk naar Lac Blanc was vrij druk met dagwandenlaars. Op andere stukken die wat technischer waren of verder van Chamonix en de liften kwamen we dan weer niemand tegen.

Links

• Volg ons ook op Facebook , Instagram en Twitter
• Bekijk ook onze vijfsdaagse aan de andere kant van de Mt. Blanc in Aosta
• GR 5 Vogezen
• Airbnb Chamonix & Genève
• Hotels Chamonix & Genève

↧ Vragen of opmerkingen? Stel ze onder de foto’s ↧

Foto’s Aiguilles Rouges

Vragen en opmerkingen