Treinstapper Lier – Nijlen

Treinstapper Lier – Nijlen – Troubles in Paradise en een onmetelijk afgrijzen voor de eindejaar periode… De cyclus van verplichte nummertjes, droefgeestige donkere dagen, foute truien, nutteloze pakjes en natte corona zoenen… monter word ik er niet van. Buiten zijn is dan de remedie bij uitstek die de pijn van het zijn in dit seizoen kan verzachten. 

De dagen zijn aan het lengen, daar trek ik me tegen beter weten aan op, en er staat zowaar een flets winterzonnetje, ideaal voor een nieuwe Kempische treinstapper tussen Lier en Nijlen. Aan het station van Nijlen neem ik de boemeltrein naar Lier waar ik aan mijn dagwandeling begin.

“Elk voordeel heeft zijn nadeel”, zei een illuster Amsterdamse filosoof ooit, met het jaareinde komt ook de ‘Tijdloze’ van Studio Brussel. Een lichtpuntje in de zwartgalligheid van mijn getormenteerde ziel. Ik gesp de rugzak vast en steek de wit blinkende airpods in. 

Op weg tussen de stations van Lier en Nijlen

↔ 23,60 km ↑ 88 m  ↓ 86 m

Just a perfect day

Met de eerste noten van Perfect Day van Lou Reed, dit jaar op 234 beland, verlaat ik het bleke station van de Pallieterstad. Veel van Lierke-Plezierke krijg je op deze treinstapper niet te zien, dus neem wat extra tijd als je de mooie binnenstad ook nog wil ontdekken.

Via het Vestpark word ik de stad uit geleid. Schrijver Anton Bergmann kijkt me van op zijn sokkel vragend aan. Ik moet als ik het park verlaat even zoeken naar de route, terugkeren op mijn stappen, op mijn kaart kijken,…

Na een dik half uur ben ik nog maar amper opgeschoten en lijk ik nog steeds onder de Lierse kerktoren rond te dwalen.

Uiteindelijk kom ik via de Koninklijke Kanoclub toch op de gezellig drukke Netedijk…  The Funeral klinkt melancholisch in mijn oren. Band of Horses bezingt en vergelijkt er het eindjaar gedoe en verplichte feeststemming met het gevoel dat je hebt vlak voor je naar een begrafenis gaat… Mijn gedacht 😀

Highway to Hell

Als ik de dijk verlaat om door natuurgebied Nazareth-Zuid te wandelen staat het vlonderpad tot aan de rand in het bruine water. De schorre stem van AC/DC zanger Brian Johnson die Highway to Hell door mijn oortjes krijst voorspelt weinig goeds. Het voorgevoel wordt al snel realiteit. Niet veel verder verdwijnt het houten planken pad onder water. Er ligt wel een hoop rottend kreupelhout en de avonturier in mij wil de schier onmogelijke oversteek wel wagen. Als ik op een eerste boomstammetje ga staan verdwijnt dat met een rotvaart onder het wateroppervlak en zit ik tot aan mijn linkerknie in het water. ‘I’m on the highway to hell‘ …Damn.

Hard Times

Ik besluit op mijn stappen terug te keren en om te lopen over de dijk. Ik mis het mooie natuurgebied, het poortgebouw van een voormalige abdij uit 1616 en het prachtige uitzicht op de St.-Gummarustoren. In de plaats word ik getrakteerd op een monotoon jaagpad. Het steekt wat tegen, Guy Swinnen zingt nasaal Hard Times. 

Ik steek net een spoorbrug over terwijl een trein oorverdovend over de metalen brug dendert alvorens verder te wandelen via het water. Kajakkers steken me in een stevig tempo voorbij.

Als ik eindelijk de dijk af mag in de Steenbeemden, terug de natuur in, richting Kessel, is het met een klein hartje. In de natte vallei met Ezelbroekbossen ligt weliswaar veel slijk, maar de paden staan niet onder water.

Everybody hurts

Het is vettig maar aangenaam stappen terwijl Eddie Vedder  zachtjes Better Man in mijn oor fluistert.

Aan de Vredestraat gaan mijn gedachten naar alle mensen in de wereld met minder geluk. “Dan is mijn eindejaar ellende nog best te doen”, denk ik met het relativeringsvermogen van een eencellige. Everybody hurts, troost Michael Stipe minzaam.

In Kessel hoop ik tussen al de nieuwjaar zangertjes misschien ergens een jenever’ke te scoren, maar helaas. Langs het spoor wandel ik naar het statige Fort van Kessel. Het bastion werd gebouwd in 1909-1912 om de spoorlijn Antwerpen-Herentals en de Kleine Nete te beschermen. In 1914 werd het fort echter aan flarden geschoten door de Duitse Dikke Bertha’s.

Als ik wat verder in de richting van de Kesselse Heide wil gaan lijk ik alweer in een moeras te belanden. Qua metafoor kan het tellen vandaag 😉 .  Een wat vreemde man, met wat ooit een witte labrador moet geweest zijn, stelt voor om een natuurlijke brug te maken met een massieve boomstam. Ik bedank hem vriendelijk en loop weer een stukje om, het beloven vandaag extra kilometers te worden. 

Boys of Summer

Als ik toch op de Kesselse heide aankom, is het wel een prachtig stuk op deze treinstapper. Het hart maakt een vreugdesprongetje.

Langs de Netevallei kom ik uiteindelijk aan het Netekanaal waar een handvol vissers in stilte naar hun mogelijks nog kalmere dobbers kijken. In gedachte verzonken vraag ik me af hoeveel visclubs eigenlijk de naam ‘Het Loze Vissertje’ dragen. Een flauw winterzonnetje breekt door de wolken, Don Henley zingt melodieus The Boys of Summer.

Iets verder verdwijnt het pad letterlijk in een enorm meer… ongelofelijk om te geloven dat je hier soms kan doorwandelen over vlonderpaden. Alweer keer ik op mijn stappen terug en moet ik een heel lang stuk over de loodrechte dijk wandelen. Saaaaaaai! Aan mijn linkerzijde zie ik het ondergelopen natuurgebied dat is herschapen tot één grote plas. In een dode boom strekken een dozijn aalscholvers hun vleugels terwijl Fake Plastic Trees van Radiohead de perfecte soundtrack in de achtergrond is.

Een klein dansje

Na een paar kilometers kan ik net voor het Albertkanaal de Sluis van Viersel over steken en over karrenwegen mijn weg richting Nijlen vervolgen. ABBA galmt ritmisch op mijn trommelvlies… een klein dansje op het verlaten pad kan er van af, buiten de twee luie muilezels in de wei, kijkt er gelukkig niemand vreemd op.

Ik steek ‘t Wit Bruggeske aan de Kleine Nete over en kom tot de vaststelling dat de route door het gebroekt alweer onder water staat. Op de kaart zoek ik voor de zoveelste keer een alternatief. 

Uiteindelijk kom ik met wat extra kilometers op de teller terug in het Diamant Dorp aan.

Een treinstapper die door omstandigheden wat minder was dan ik ervan gehoopt had. Ik ben ervan overtuigd dat het in drogere omstandigheden een stuk meer afwisselend is.

Ondanks de tegenvallers was het buiten zijn en de tijdloze nummers weer eens het perfecte antidepressiva. De natuur geeft energie! The Dog Days are over, op naar een nieuw jaar vol avonturen!

Kaart Treinstapper Lier – Nijlen

Treinstapper Lier – Nijlen GPX

Treinstapper Lier – Nijlen praktisch

Openbaar vervoer naar Lier of Nijlen

Treinstappers zijn bij uitstek de wandelingen om met het openbaar vervoer te doen. Je spoort naar het station van Lier of Nijlen en kan meteen starten aan de treinstapper.

Parkeren aan het station

Kom je tocht met de wagen naar één van de stations zijn er een paar parkeermogelijkheden. Achter het station van Nijlen zijn beperkte parkeerplaatsen.

De parkeerplaatsen aan het station van Lier voor de automobilisten zijn permanent verdwenen. Wie met de wagen naar het station van Lier komt, moet kan parkeren op de Tramweglei of het Leopoldplein. Daar is parkeren de eerste 5 uur gratis, mits het nemen van een ticketje en ook in het weekend parkeer je er gratis.

Bevoorrading op de treinstapper Lier – Nijlen

In Nijlen is er een Carrefour, bakker en koffiehuisje net naast het station waar je eventueel inkopen kan doen. Ook in Lier zijn er enkele kleinere (nacht)winkels bij het station en een Proxy Delhaize en Carrefour Express dichter bij het centrum.

Onderweg kom je niet zoveel tegen. Brasserie ’t Oud Lier ligt op de route en ook in Kessel kan je waarschijnlijk wel iets drinken in Café Torenven. En misschien willen de mannen van Het Loze Vissertje aan het Netekanaal achter de Kesselse Heide je ook nog wel iets schenken.

Bewegwijzering

De treinstapper Lier – Nijlen volgt deels bestaande GR paden zoals de GR 12 Amsterdam – Parijs. Toch zal je niet overal signalisatie vinden en is het handig om de gids en/of GPX file bij de hand te houden.

Gids treinstappers

Treinstapper Lier – Nijlen maakt deel uit van de Treinstapper 4 die verscheen in maart 2023. Eerder verschenen er al Treinstappers 1, Treinstappers 2 en Treinstappers 3 (met mijn knappe madam op de cover 🙂 ) bij Grote Routepaden.

Je vindt er een gedetailleerde wegbeschrijving, kaartjes en info over bezienswaardigheden.

Word je lid van Grote Routepaden kan je het boekje met korting aankopen en krijg je bovendien nog vier keer per jaar het leuke wandelmagazine ‘Op Weg‘ in de bus.

Overnachten

Graag een weekendje weg? Dan is Lier en omgeving de ideale plaats om een nachtje door te brengen in de Kempen. Er zijn tal van leuke hotelletjes en B&B’s te vinden in en rond de Pallieterstad

Weer deze week

LIER WEER DEZE WEEK

Foto’s

Vragen of opmerkingen

Heb je een vraag of opmerking over deze treinstapper? Stel ze helemaal onderaan deze pagina.