GR 128 Aalst
wandelboom GR

Weerman Frank voorspelt mooi weer met een hint naar de lente, het komende voorjaar bruist al in de aderen! Het signaal om de auto in te springen voor de volgende etappe van de Vlaanderenroute, dit keer maak ik er een dagwandeling van tussen Meise en Aalst. Intussen zit ik al bijna een uur en half in de wagen om tot op mijn bestemming te geraken. Het is duidelijk dat er al heel wat kilometers zijn voorbij gegaan sinds mijn start in Aken in september. Ik rij naar het gehucht Herdersem bij Aalst waar ik de bus neem richting Dendermonde.

Ik amuseer me onderweg met de conversaties op de autobus. Een ongeschoren corpulente man met winkeltrolley verteld honderd uit in het sappig ‘oilsjters’ over zijn zieke nicht, het weer en hoe corrupt al onze politici wel zijn.

Tussen elke twee zinnen snuift hij krachtig zijn neusinhoud met een snelvaart door zijn slokdarm. Toogpraat in het kwadraat, in Dendermonde neem ik aan het station afscheid van de vriendelijke man. Een treinrit en nog een busrit later kom ik aan in Meise waar ik de GR 128 terug oppik aan de Rossemhoek waar ik hem de laatste keer verlaten heb.

Wandelen op de GR 128 Vlaanderenroute

Wandeling

Hof te Lovegem

Het zonnetje schijnt heerlijk en ik heb er zin in. Ik wandel over een landweg richting Lovegem. We zitten in de Brusselse rand maar de GR zoekt zoveel mogelijk paden en landbouwwegen op. Iets later kruis ik dan ook de GR 126, de Streek-GR Groene Gordel.

Even opletten dus, het is niet de eerste keer dat ik plots op een ander routepad beland zonder het door te hebben. Ik passeer onderweg enkele mooie Hoven. Het Hof van Lovegem, een voormalige abdijhoeve van Grimbergen. Het Hof van Kleie, het Hof van Merchtem en het Pauwenhof.

73 meter boven de zeespiegel

Orientatietafel Mollem

In de Mollemstraat stop ik even aan de ronde oriëntatietafel die 73 meter boven zeespiegel een mooi uitzicht geeft over het weidse Scheldeland. Langs de beschermde kerk van Mollem loop ik verder. Plots kom ik in een rouwstoet terecht die stil staat. Als ik de in het zwart geklede menigte voorbij steek zijn ze vooraan juist de kist uit de sobere lijkwagen aan het halen en voel ik me een beetje gegeneerd als ik moet voorbij steken in het smalle straatje.

Het gaat nu langs weiden, landwegen en bosranden naar Mazenzele. De zon schijnt, mensen werken in de tuin en het ruikt er heerlijk naar vers gemaaid gras…heerlijk.  Over het driehoekige Driesplein uit de 4de of 5de eeuw en een graspad kom ik in het Kravaalbos.

Het Kolenwoud of  Silva Carbonaria, was het oerbos dat zich uitstrekte in Gallië vanaf Brabant tot Picardië en eens het middendeel van België bedekte. Het Kravaalbos is net zoals o.a. het Zonieënwoud en het Meerdaalbos nog een overblijfsel van dit immense woud uit de middeleeuwen. Via een gebedshuisje krijg ik na een tijdje de Abdij van Affligem in het zicht.

Langs de abdij van Affligem

Abdij Affligem

De Sint-Pieter en Paulusabdij van Affligem mag beschouwd worden als de meest imposante abdijstichting van de Benedictijnen. Als huisabdij van de hertogen van Brabant werd ze Primaria Brabantiae (de voortreffelijkste van Brabant) betiteld. In de rijmkroniek van Sinte-Lutgarde (circa 1200) wordt ze ‘Spiegel voor alle abdijen’ genoemd. Dit gezegd zijnde vind ik de prachtige abdij van Tongerlo in mijn eigen straat mooier en imposanter.

Langs het prachtige waterkasteel (dat spijtig genoeg niet toegankelijk is) van Moorsel uit de 16de eeuw kom ik aan in het liefelijke dorpje Moorsel. Ik ben nu op de grens van Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen en verlaat de Brabantse kouters voor een volgende deel van de GR 128 Vlaanderenroute.

Een deel waar ik stiekem al naar uitgekeken heb. De volgende 200 kilometers gaan me nog plezier verschaffen. Het charmante Gent, de Oostvlaamse akkers, slagvelden uit WO I vol geschiedenis en als apotheose het bevallige Heuvelland.

In de streek van de Faluintjes

Vlaanderenroute

Langs de Romaanse kerk van Moorsel kuier ik verder. Ik ben nu in de streek van de Faluintjes, de Oost-Vlaamse dorpjes ten Oosten van Aalst. Aan een wandelboom kruis ik de hernieuwde GR 5A. Ik ontmoet een vriendelijke man die zit te rusten op een boomstronk met een houten wandelstok in de hand.

Ik maak een praatje en hij blijkt een geïmmigreerde streekgenoot uit Ramsel die nu in Aalst woont, beide dialecten perfect machtig. “Of een verhuis van de Marginale Driehoek naar Aalst een vooruitgang is”, grap ik nog alvorens mijn laatste loodjes af te werken. Na iets meer dan 30 kilometers kom ik aan in het centrum van Herdersem bij Aalst.

Een mooie wandeldag zit er op, de auto in, douch’ke pakken en een gaan eten met mijn vriendin. Ik denk dat dit mijn laatste dagetappe gaat worden op de GR 128 Vlaanderenroute. De rijafstanden beginnen lang te worden en de ritten met het openbaar vervoer duren meestal nog eens zo lang. Met nog een weekend of vier denk ik het einde van deze mooie route te bereiken, we hebben dus nog wat om naar uit te kijken.

Map

GPX

Praktisch

Openbaar vervoer

Er was wat zoekwerk nodig om me van het eindpunt naar de Rossemhoek te brengen in Meise, daar waar ik vorige keer gestopt ben. Ik nam aan het gemeentehuis van Herdersem de bus richting het station van Dendermonde. Daar gaat het met de trein naar Lovendegem, een korte busrit langs o.a. de brouwerij van Palm brengt me uiteindelijk aan de halte Rossemhoek in Meise.

Uurregelingen vind je op de reisplanner van De Lijn en  http://www.belgianrail.be.

Bewegwijzering

9799

Ik volgde de bewegwijzering van Grote Routepaden. Er is een GPX-track en uitgebreide topogids van de Vlaanderenroute verkrijgbaar bij Grote Routepaden.

 

Weer

Het was een mooie dag en de lente hing in de lucht. Genieten in het winterzonnetje. In de namiddag kwam er iets meer bewolking opzetten maar ik heb de hele trip in mijn T-shirt kunnen wandelen.

DENDERMONDE WEER DEZE WEEK

Beoordeling 

Waardering: 3 uit 5.

Een mooi stukje Vlaanderen langs overwegend landbouwwegen. Wel redelijk veel verharde wegen op dit stuk Vlaanderenroute. De GR 128 zoekt zijn weg hier door de Brusselse rand over landbouweten, langs kerkpaden en achtertuintjes. Het Kravaalbos is het enige stuk dat echt door een bos gaat. Echte grote culturele bezienswaardigheden kom je er niet tegen buiten de ontelbare kappelletjes zoals in heel Vlaanderen.

Links

Foto’s

Vragen en opmerkingen

Geschreven door

caersbart

Hey, welkom op caersbart.be, dit is een persoonlijke webblog om mijn ervaringen te delen en mensen te inspireren. Heb je vragen... shoot! Je kan je me contacteren via info_at_caersbart.be, of via messenger op ons Facebook page fb.com/caersbart.be
© caersbart.be