Merodebossen 2-daagse

Merodebossen – Nog net voor de astronomische lente zijn intrek zou doen was er nog tijd voor een kleine wintertocht, tegenwoordig heet dat een ‘microadventure’, met de dochters. Met de prachtige Merodebossen in mijn achtertuin moest ik het niet ver gaan zoeken deze keer.

De Merodebossen zijn een aaneengesloten boscomplex van 1.500 hectare groot. De bossen strekken zich uit over de gemeenten Scherpenheuvel-Zichem, Geel, Herselt, Laakdal, Tessenderlo en Westerlo. Het grootste deel van deze wandeling is gelegen op de lange afstandsroute GR 5.

Dag I Merodebossen Okselaar – Bergom

De route

Aan de hand van de wandelrouteplanner op wandelknooppunt.be had ik een een tocht van 17 km door de Merodebossen, gespreid over twee dagen, uitgestippeld. 12.5 km de eerste dag en dan de volgende dag rustig naar huis. Het vertrekpunt was Okselaar.

Onderweg waren er natuurlijk wat kindvriendelijke rustopties. Een ijsje in de ‘Lekdreef’ van Averbode, een stop aan het klompenpad even verderop en een drankje bij Mie Maan met een kleine speeltuin. Slapen deden we op de bivakzone Hertenberg tussen knooppunt 25 en 30. (Meer info over bivakzones in België en Nederland)

Om het wat spannender te maken had ik de knooppunten verwerkt in een schatkaart met geheime code (wandelknooppunten) en had ik op de bivakzone op een woensdagnamiddag een ‘schat’ gaan verstoppen als de kinderen naar de tekenschool waren. Buiten wat lekkernijen had ik ook flessen water, een bus melk, en ontbijtgranen in de ‘schat’ gestoken. Dat bespaarde me toch een extra 4 kg die ik niet moest meezeulen. Tent, matjes, slaapzakken, eetgerei, warme nachtkledij,… de rugzak was al geladen genoeg. Dat beetje voorbereiding was onderweg dus een extra luxe.

Dag I Okselaar – Hertberg

Tot zover de voorbereiding. Zaterdagmiddag werden we met de auto gedropt op de parking vlak voor Okselaar. Je kan er meteen de Merodebossen induiken. Vlak bij de parkingsplaats ligt een grote plas in een mooi stuk heidelandschap. De heide en de bosranden rond de vennen in het bos worden beheerd door begrazing met een schaapskudde van zo’n driehonderd schapen. Dit jaar werd de kudde bijna continu begeleid door een herder die de kudde naar alle open plekken in het gebied leidde.

De zone blijft toegankelijk, zoals voorheen, op het wandelknooppuntennetwerk. Hiervoor zijn 5 klappoortjes geïnstalleerd waar de wandelpaden het raster kruisen. Er is een schuilhut waar je de vogels en zoogdieren van het gebied die broeden kan bekijken.

Naar de abdij van Averbode

We wandelden langs het veen door de bossen richting de abdij van Averbode. Even moesten we afwijken van de pad vanwege de regenval. Daar waar nu de provincies Vlaams-Brabant, Limburg en Antwerpen elkaar ontmoeten aan de ingangspoort van de abdij was het tijd voor een ijsje.

De lange dreef voor de abdij staat in de volksmond bekend als de ‘lekdreef’. Het weer was niet te warm dus was er blijkbaar ook geen ijskraam. Dan maar een kaarsje branden in de abdij en wat abdijkaas kopen in het winkeltje. Langs de abdij, sinds 1134 een baken van religieus leven, wandelden we verder richting slaapplaats…euh schat.

Even verpozen

Heel ver moesten we echter niet wandelen, Kali en Gita hadden al snel opgemerkt dat er een tweede punt op de schatkaart stond dat werd aangegeven als ‘verrassing’. Amper één kilometer verder kwamen we op het grondgebied Laakdal aan in het klompenmuseum ‘Den Eik’. Dat er ook een taverne aan was vond de papa dan weer meegenomen. Een lekkere ‘Averbode’, een blond abdijbier van 7,5 %  gedry-hopped en met nagisting op fles was mijn deel.

Klompenmuseum

Buiten het klompenmuseum is er ook een klompenbelevingspad. Bezoekers kunnen hier klompen ontlenen en het lopen op klompen ten volle ervaren tijdens een tocht door het bos over verschillende ondergronden en avontuurlijke belevingselementen. Voor zij die nooit klompen hebben gedragen een unieke gelegenheid om eens te voelen wat het betekent om op klompen te lopen. Het is wachten tot 1 april voor al dit leuks, de wandelschoenen werden dus aangehouden en na een warme chocomelk wandelden we verder.

Herberg Mie Maan

Na dit leuke intermezzo wandelden we richting Blauwberg door de mooie natuur. Uitgestrekte bossen wisselen er af met vennen moerassen, heiden en heischrale graslanden. Uiteindelijk komen we aan bij Mie Maan, een drankgelegenheid die al decennia bekend is in de streek en onlangs werd overgenomen door de provincie. De leuze van Marie van de “Halve Maan” zou geweest zijn ‘Ge moet niet verder stappen, Mie Maan zal hier wel tappen’, een laatste stop kon dus niet ontbreken.

Bivakzone

Na de verpozing wandelden we het laatste kleine stukje naar onze bivakplaats. We trekken het oude aangeplante naaldbos in aan de rechterkant van de Dietstebaan. Al eeuwenlang worden er bomen geplant. Een aanzienlijk deel daarvan bestaat uit dennen, ze werden massaal uitgezet op de arme Kempense gronden in de twintigste eeuw, onder meer voor stuthout in de Limburgse mijnen. Al snel komen we aan op een stuk hooiland dat voorzien is als bivakzone. Water is er (nog) niet voorzien, te vroeg op het seizoen. Op een eerdere verkenning had ik dit al kunnen lezen. De ‘schat’ zou hier de oplossing brengen. Er lag nog een beetje houtvoorraad en er was genoeg dood droog hout te vinden. Een kampvuur zou dus wel lukken. Er was nog een tof koppel aan het bivakkeren met twee kleine kindjes dus de kids zouden zich wel amuseren.

Dag II Hertberg – Boswachtershuis Westerlo

Dag 2 

’s Ochtends braken we de tent op in het ochtenddauw en wandelden we verder door de bossen richting het gehucht Bergom. Na een klein stukje verharde weg wandelden we door ’t Riet. Dit gebied stond vroeger onder beheer van de gilde van Westerlo. De gilde verdedigde dit stukje land indien nodig. Ze beschikte hiervoor over wapens, een uitkijkpost op de kerktoren en een uitkijkpost in de toren van het kasteel. In tijden van gevaar kon de gilde de bevolking waarschuwen zodat ze zich tijdig met haar vee kon terugtrekken in het Riet.

Via de Mariagrot uit 1874,  een periode waarin dergelijke Mariagrotten zeer populair waren, wandelden we verder richting de Parel der Kempen.  Nog snel een weesgegroetje, volgens een koperen bord zijn er aflaten te verkrijgen door te bidden voor deze grot. Baat het niet dan schaad het niet.  🙂

Langs prinselijke kastelen

Via het majestueuze kasteel van Prins Simon de Merode, de familie waar de Merodebossen naar genoemd zijn wandelen we het dorpscentrum van Westerlo binnen.  Na een voetgangerstunnel komen we al snel terug in de bossen terecht. Achter het gemeentehuis, een bouwwerk uit de 20ste eeuw in neogotische stijl ooit ook eigendom van de familie de Merode, liggen de Beeltjes. Een mooi bos met een grote verscheidenheid aan naaldbomen en loofbomen. De achtertuin van de Westerlonaar met als middelpunt de Asberg, een zandduin van 24 meter hoog. In de prehistorie zou de heuvel gebruikt zijn als begraafplaats.

Naar het boswachtershuis

Wij wandelden een kort stukje langs het bos tot aan het boswachtershuis. Een jeugdherberg met leuke taverne en speeltuin waar het vooral in de lente en zomer goed vertoeven is.

Nog de laatste kilometer wandelen en we zijn terug thuis op een boogscheut van de prachtige Norbertijnenabdij van Tongerlo. Even rusten, kids naar de Chiro waar zijn hun avonturen konden verder vertellen (wie zei er microadventure, ze hadden het een mega avontuur 😉 ). De papa de tent en slaapzakken luchten, rugzakken weer uitladen en nog een korte wandeling en Trappist in de Beeltjes met de vriendin.

Alweer een mooie tocht in onze achtertuin, de Merodebossen.

Merodebossen Praktisch

Vervoer

We vertrokken aan de parking te Okselaar (kruising Heggebossenweg en Turnhoutsebaan).

Openbaar vervoer: Er is een treinstation in Diest en Geel. Vandaar kan je met de lijn (Geel/Tessenderlo – Diest) verder. Van uit Westerlo zijn er bussen naar zowel het station van Diest als het station van Geel

Bussen kan je opzoeken met de routeplanner van de lijn. Er is een stopplaats vlak bij het vertrekpunt.

Uiteraard kan je ook een andere begin- en stopplaats zoeken en je eigen wandeling samenstellen aan de hand van de wandelrouteplanner. De bewegwijzering onderweg was perfect. Met een kaart of de app van wandelknooppunten kan je eventueel onderweg nog wijzigingen aanbrengen in de route. Diest, Tessenderlo, Scherpenheuvel,… allemaal bestemmingen die kunnen dienen als start- of stopplaats.

Overnachten in de Merodebossen

Update: Deze bivakzone is gesloten vanwege overlast

Je tent zetten kan op de bivakzone tussen knooppunt 25 en 30. Er zijn enkele regels te volgen.

1. Respecteer de stilte en de rust op een bivakzone, in harmonie met natuur & omgeving.
2. Respect voor medebivakkeerders / geen groepsbivak.
3. Als gast heb je respect voor de plaatselijke bivakregels.
4. Je bent te voet, per fiets of per paard onderweg.
5. Laat geen enkel spoor achter van je verblijf
6. —- L e a v e   n o   t r a c e .

In Westerlo kan je overnachten in de jeugdherberg Het Boswachtershuis. Van hier uit kan je eventueel ook tal van mooie dagwandelingen doen door de Merodebossen.

Op stap met de kinderen

Wil je je kinderen onderweg wat afleiden van het ‘wandelen’? Geef ze het bosboek mee. Dankzij Het boek veranderen ‘vogels’ in kauwen, pimpelmezen, roodborstjes en boomklevers. ‘Dingen’ op de grond worden braakballen of de pootafdrukken van een vos. Een boek vol leuke weetjes waarmee de kids zelf op ontdekkingstocht kunnen gaan.

Of wat denk je van Expeditie natuur, met met 52 zoektochten?

Weer

AVERBODE WEER VOOR DEZE WEEK

Links

• Volg ons ook op facebook
• Tweedaagse in het Meerdaalwoud (kinderwandeling)
• Tweedaagse met overnachting in het Troostembergbos (kinderwandeling)
• Mullerthal met Kinderen
• Wandelen in de Getevallei met kinderen

↧ Vragen of opmerkingen? Stel ze onder de foto’s ↧

Foto’s

Vragen en opmerkingen over de Merodebossen