Dutch Mountain Trail

Dutch Mountain trail Lekker stoer, de zeven hoogste toppen van een land beklimmen in vijf dagen. Even de shortlist doorlopen; Nepal, Argentinië, Rusland,… of Nederland. Na kort wikken en wegen valt de keuze op die laatste bestemming. 😉

Onze sympathieke Noorderburen maken natuurlijk een vette knipoog naar dé ‘Seven Summits‘. Een lijstje met de hoogste top van elk continent, hoog op de bucketlist van extreme bergfanaten.

I lost a button of my shirt today – It fell on the ground – And it was rolling away- Like a trail leading me back – To the Dutch mountains

– The Nits

Met Mount Kosciuszko mag ik één van de zeven wereld toppen van de Bass lijst afvinken. Verder zijn de ambities om de lijst te vervolledigen erg beperkt.

We houden het dus maar bescheiden op de hoogste toppen van Nederland. De pieken werden vrij recent nog mooi aan elkaar geregen in een route; de Dutch Mountain Trail (DMT).

Vijfdaagse op de Dutch Mountain Trail en de Seven Summits

Dutch Mountain Trail ↔ 113,11 km ↑ 2296 m  ↓ 2439 m

Dag I Eygelshoven – Schneeberg

↔ 26,43 km ↑ 543 m  ↓ 460 m

Lotte Caers

Om zeven uur ’s morgens tikken we onze bestemming in op de auto-GPS die ons moet leiden naar onze start bij het Zuid-Limburgse stationnetje van Eygelshoven. Rond 9 uur komen we aan. We arriveren aan de statie van Eygelshoven Markt. Daar moeten we dus niet zijn.

Terug de auto in en verwarring troef. Gelukkig bereiken we enkele kilometers later wel de juiste spoorweghalte met een ideale gratis parkeerplaats.

We ruilen de rubberen banden in voor onze stapschoenen, snoeren de schoenveters aan en gaan van start.

Op naar de eerste ‘summit’

Al snel vertoeven we in vochtig bosgebied richting onze eerste ‘summit’; de Wilheminaberg. Deze zet de nog maar net opgewarmde kuiten meteen goed strak. De heuvel is eigenlijk een oude steenstortberg van de gelijknamige mijn die tot 1969 in dienst was. Het wijds uitzicht bovenaan laat ons gelijk toe te monsteren wat we de komende dagen voor de voeten geworpen krijgen.

Dutch Mountain Trail

Na de afdaling passeren we even door de bewoonde wereld. Vervolgens is het zalig wandelen door bosgebied in bonte herfstkleuren.

Een olijke Limburger met prominente snor en zwarte baret spreekt ons aan:”Wa zien der plannen? Ah der doeë det heuveldingetje“.

Of hoe je onze heroïsche beklimmingen kan minimaliseren in één zinssnede. We kunnen er kostelijk om lachen. Van zodra we in het zweet staan bij één van de komende kuitenbijters, houden we zijn one-liner bij de hand. “Niet neuten, het is maar een heuveldingetje!”

Langs de Siegfriedlinie

Langs de Anstelerbeek (na onze conversatie van zonet omgedoopt tot Aanstellerbeek) gaan we verder naar Duitsland. Hier stappen we over een hoog plateau en toont de omgeving ons met zekerheid dat we in het heuvelland zijn.

Siegfriedlinie
Siegfriedlinie

Aan de grens zien we nog overblijfselen van de Siegfriedlinie. Deze Duitse verdedigingslinie had ooit een lengte van meer dan 630 km. De overgebleven drakentanden liggen er nu troosteloos bij in een weide.

Lotte’s enthousiasme is duidelijk merkbaar wanneer ze kennis maakt met één van de vele stegelkes of draaipoortjes die leiden naar weien vol nieuwsgierige runderen. De broers hebben plezier. “Wacht even Lotte, nog eens voor de foto”, snel gevolgd door een snedige “Ik denk het niet!” en een extra versnelling hoger.

Goed op S(ch)nee

Na wat beuken tegen de wind over uitgestrekte velden houden we halt voor een drankje in een Duits theehuisje alvorens we onze tweede summit beklimmen. Het is net voor sluitingstijd en de waardin heeft haast. Na veel gedoe, met covid-paspoorten en mondmaskers zoeken om de volledige 1,2 meter van de deur naar de tafel te overbruggen, moeten we de halve liter kloosterbier in sneltempo leegdrinken. Luxeproblemen, zeg maar.

Wanneer we bovenop de Schneeberg zijn, besluiten we onze bivak voor de nacht op te maken. Daar kunnen we nog even genieten van de lichtjes van Aken in de verte, onze lichtjes gaan door een stevige stortbui al vroeg uit.

Dag II Schneeberg – Eyserbos

↔ 23,64 km ↑ 609 m  ↓ 623 m

Ochtenstond heeft goud in de mond en we willen vroeg op pad. Het winteruur is deze nacht ingetreden en dat betekend een uur sneller donker. We dalen de Duitse Schneeberg af en op de grens in het stadje Vaals klimmen we terug richting het hoogste punt van Nederland. Geen van de zeven summits, maar wel het drielandenpunt.

Vlag Neutraal Moresnet

Eigenlijk mogen we zeggen vierlandenpunt. Vroeger lag ook Neutraal Moresnet nog als een geografische taartpunt (driehoek op de kaart) ingeklemd tussen Nederland, België en Duitsland.

Toen Napoleon op zijn donder had gekregen werden de Europese grenzen terug hertekend. Het nieuwe Koninkrijk der Nederland en de Pruisen kwamen er niet uit wie recht had op de rijke grond met de zinkmijnen. Het bleef dus een stukje neutraal gebied.

Tussen 1816 en 1919 was dit stukje Limburgs wilde westen een oord vol seks, drank en rock-’n-roll. Een zelfstandige staat met een zinkmijn, eigen volkslied, burgemeester en één veldwachter.

Leuke tip: Neem de compacte dwarsligger over dit per ongeluk ontstane mini-landje mee op je tocht. Droom onderweg weg van het leven in de smokkelvrijplaats die duizenden avonturiers van over de hele wereld aantrok. Ook David van Reybroek schreef met Zink een prachtig essay over het vergeten landje. Zijn hoofdpersonage Emil had maar liefst vijf nationaliteiten gehad, en hij was niet eens verhuisd.

Drielandenpunt
Drielandenpunt en tevens hoogste punt van Nederland

Naar het hoogste boscafé van Nederland

Helaas is er op dit vroege uur nog geen koffie te krijgen, dus zetten we onze tred gestaag verder. Het gaat door fraaie bossen en malse, zompige weilanden. We passeren de Duivel langs een voetweg en hij zag dat het goed was.

Er zijn zo van die gelegenheden waar we met plezier een ommetje voor maken. Met het vooruitzicht van een zitje op het populaire terras van Boscafé Het Hijgend Hert vorderen de kilometers vlotjes. Eénmaal gezeten genieten we uitbundig van een appetijtelijke spaghetti. Die valt helaas voor ons hongerige bourgondische Belgen wat klein uit.

Het dessert moet soelaas bieden. Met échte Limburgse vlaai zijn ze hier gelukkig wel heel gul. We kregen werkelijk een massief stuk gepimpte appeltaart met slagroom. Heerlijk!

Met volle moed, nog vollere maag en vers gevulde waterzakken vervolgen we onze weg. Ongelofelijke panorama’s wisselen elkaar in sneltempo af.

Nog een laatste klim

Dutch Mountain Trail

In Wahlwiller drinken we nog een laatste biertje alvorens de klim in te zetten naar de derde summit, het Eyserbos.

Eénmaal boven is het vet van de soep. Bovendien zijn ook onze uren daglicht op gebruikt. Om ons te beschutten tegen de stevige wind, installeren we ons in een dicht en vochtig beukenbos voor een alweer korte maar gezellige avond. Het geluid van tokkelende regendruppels vergezeld ons door de nacht. Zelfs enkele slakken schuilden graag mee onder het zeil. Althans, ik hoop nog steeds dat het (maar) slakken waren.

Dag III Eyserbos – Jeugdherberg Voeren

↔ 26,93 km ↑ 627 m  ↓ 671 m

Tijdens de afdaling licht de opkomende zon het glooiende landschap met populieren aan de horizon prachtig op. Het kon net zo goed een postkaart zijn met “Groetjes uit Toscane”. ‘Bedazzeled‘ door het natuurschoon verliezen we de vooropgestelde route uit het oog. Het is dankzij die eerste omweg dat we langs de abdij van Wittenberg passeren, warm aanbevolen door ons vader.

De tweede omweg lassen we bewust in, zodat we in Gulpen geraken. Hier bevoorraden we ons voor de komende dagen. Hot-dogs, mosterd (volgende keer ketchup voor ons Lotte), choucroutte, granola, koffiekoeken,… wie zoet is krijgt lekkers in deze tijd van het jaar.

Met volle rugzak klauteren we de Gulperberg op. Hier krijgen we bij het Mariabeeld een 360 graden zicht op deze prachtige streek. En zo gaat het heel de dag door; het ene uitzicht vanop de heuvelrug nog imposanter dan de vorige. Ook zitbanken heb je langs deze trail bij de vleet. Bij de zitjes met de meest adembenemende vergezichten namen we met plezier een pauze, waar Stijn altijd weer een shotje-voor-de-sfeer uit zijn rugzak tovert.

Op de trail ontmoeten we voornamelijk sportieve wandelaars die kiezen voor een dag-etappe. We genieten van de joviale aansprekingen én van enig aanzien onderweg. Vanuit de lucht kijken de Nijlganzen neer op ons, wannabe-trekkers ?.

Een beetje luxe mag

Na het beklimmen van de Hakkenberg wijken we weer even af om in het liefelijke Teuven iets te gaan eten (en teugen). Een innerlijk versterkte mens is er twee waard en we stappen met een stevige tred tussen hagen en langs suikerbietvelden.

Als je bij elke grenspaal een Passenger Locater Form invult, dan neem je maar best een goeie power bank mee ;-). Intussen wegen de laatste kilometers door, maar ons vooruitzicht houdt de moraal hoog. Vanavond permitteren we ons een nachtje in de jeugdherberg van Voeren. Een lauwwarme douchestraal, toilet, verwarming, ontbijt,… een luxe waarmee je je op een trektocht alleszins de koning te rijk voelt.

Dag IV Jeugdherberg Voeren – d’n Observant

↔ 26,08 km ↑ 339 m  ↓ 408 m

Dutch Mountain Trail

Terwijl de initiatiefnemers van deze mooie trail een paar tientallen kilometers verderop het Dutch Mountain Film Festival aftrappen, gaan wij verder op pad door het glooiende heuvelland.

We stijgen meteen via een holle weg de Kattenroth op. Voorlopig zit het weer nog mee. Al doemen de eerste donkere wolken in de verte op. We zetten op ons gemak de tocht verder.

Bij Eijsden dromen we luidop van frietjes. De zintuigen staan duidelijk scherp. We passeren een auto waarin de bestuurder het gele goud verorberd. De geuren komen ons door het raampje tegemoet. Om een frituur te bereiken moeten we iets te ver uitwijken. Daarom stillen we onze honger met een zakje gevriesdroogde risotto in de striemende regen. Gelukkig is er ook dan weer Stekkie’s shotje-voor-de-sfeer.

Gezien de voet- en fietsveer over de Maas tussen Eijsden en Ternaaien gesloten is vanaf 1 november, is een omweg aan de orde. Eéntje van 8 keer ‘…alweer een kilometer’. Via het Stuw van Lieze komen we uiteindelijk aan de andere kant van de Maas. Het zijn acht troosteloze kilometers, een noodzakelijk kwaad voor herfst- en winterwandelaars.

Somewhere over the rainbow

Eénmaal aan de overkant van de Maas in Lanaye (Ternaaien) herneemt het pad zich in al zijn fraaiheid. Langs de oevers van de Maas zijn de sporen van de overstromingen van enkele maanden geleden nog duidelijk zichtbaar. Bomen aan de waterkant hangen nog vol plastic en textiel. Een indrukwekkende regenboog fleurt de boel gelukkig wat op.

Een stevige klim op de mergelrotsen ter hoogte van Klein-Ternaaien brengt ons tegen valavond op een weide aan de rand van het bos. Voorzichtigheid geboden bij het afdalen voor de diepe luchtschachten boven de onderliggende mergelgrotten. We worden nog opgeschrikt door twee herten die vlak naast ons weg schieten. Genoeg adrenaline voor vandaag.

We maken bivak en trakteren ons op een backpack-left-over-tapas-schotel. Daarbij mag je je voorstellen: een fles calvados, kaas, koeken, worst, chocolade, sardienen, paté, … op een bedje van straffe verhalen en anekdotes. Caers-kes zijn doorgaans gezegend met een stevige maag.

d'n Observant
d’n Observant

Dag V d’n Observant – Maastricht

↔ 10,21 km ↑ 178 m  ↓ 277m

Maastricht

Deze keer geen afdaling als wandelontbijt, maar wel een paar kuitenbijtertjes naar onze laatste summit; d’n Observant. Er valt niet veel te observeren. Zodoende dalen we al snel terug af. Omdat we even afgedwaald zijn van de trail, missen we helaas de glazen loopbrug boven de mergelgroeve.

Door de verwarring lopen we langs de andere kant van de Enci-groeve tot aan de St.-Pietersberg. De graafmachines die mergel afgroeven voor de cementfabriek liggen sinds 2018 stil en het gebied wordt langzamerhand terug gegeven aan de natuur.

Met de seven summits afgevinkt kunnen we in rechte lijn naar Maastricht. Op het Vrijthof genieten we van een vroege aperitief met krokante bitterballen onder een deugddoende terraswarmer. Nog een laatste stukje, met pizza-stop, brengt ons naar het station van Maastricht.

Twee korte treinritjes, nieuwsgierige blikken en goed half uur later staan we terug aan onze auto op de parking in Eygelshoven. Wat een tocht!

Map Dutch Mountain Trail

Dutch Mountain Trail GPX

Dit is de hike zoals wij hem liepen (oranje), inclusief korte omwegen langs winkels, boscafé, stuw over de Maas of gewoon even de weg kwijt. De officiële trail (geel) vind je onder andere op de website van Routeyou.

Dutch Mountain Trail praktisch

In 2019 bedachten de organisators van het Dutch Mountain Film Festival de Seven Summits. Zeven los van elkaar staande rondwandelingen naar de Zuid-Limburgse toppen.

In 2020 bestond het festival tien jaar en voor die gelegenheid werd de Dutch Mountain Trail uitgezet. Hierbij werden de Seven Summits met elkaar verbonden. Sinds 2021 is er overigens ook een fietsroute volgens hetzelfde concept als de wandelroute.

Vervoer

trein

Deze tocht loopt tussen de stations van Eygelshoven en Maastricht en kunnen we catalogeren als een meerdaagse treinstapper. De trail is prima te doen met het openbaar vervoer dus. Wie van uit België in Nederlands Limburg wil geraken met de trein moet steeds over Luik.

Up-to-date uurregelingen vind je op de website van de NMBS en NS. Ook de website 9292.nl kan handig zijn voor extra info. Bushaltes en treinstations staan eveneens op de kaartjes in de topogids ingetekend.

Wens je de avond voor je vertrek in Maastricht te overnachten ben je ’s ochtends op een goed half uur met de trein in Eygelshoven waar je je tocht kan starten.

Voetveer bij Eijsden

voet- en fietsveer Eijsden

Bij Eijsden moet je de Maas oversteken per voet- en fietsveer. Mocht het pontje niet varen kan je in de gids raadplegen hoe je toch de Maas kan kruisen via een omweg. Deze route steekt de Maas over aan het Stuw van Lieze en is 8 kilometer extra stappen.

Indien het pont in de vaart is zorg dan dat je contant geld bij je hebt, er kan niet elektronisch betaald worden. Op de Facebook page van het pont staat meestal recente info.

Bevoorrading

't Hijgend Hert

Er zijn wel wat mogelijkheden om je te (her)bevoorraden op de route. Soms moet je even van het officiële pad afwijken. Vaals, Gulpen en Eijsden liggen zo goed als op de weg. Je vindt er tal van winkels en horeca gelegenheden. Hou er rekening mee dat veel winkels en bakkers in de omliggende dorpjes op maandag gesloten kunnen zijn.

Ga je even van het pad af zijn er nog enkele plaatsen waar je de innerlijke mens kan versterken. Epen, Slenaken, Mheer, Mechelen, Teuven,…

Stop ook zeker eens bij Boscafé ’t Hijgend Hert. ‘De enige berghut van Nederland’ volgens de uitbaters. Ook Café Modern met Decap orgel en Moeder Gans in Teuven zijn meer dan de moeite voor een korte omweg.

Dutch Mountain Trail overnachten

Limburg heeft tal van overnachtingsmogelijkheden. Voor je vertrek of nadien nog een dagje Maastricht? Budget Hotel The Green Elephant kunnen we van harte aanraden (mijn vriendin is nog steed lyrisch over de automatische pannenkoekenmachine) vlak bij het station. Mag het wat meer zijn? Bekijk alle overnachtingsmogelijkheden in Zuid-Limburg.

Op 2/3de van de route vind je Jeugdherberg De Veurs. De herberg ligt vlak naast de trail.

Verder zijn er ook tal van mogelijkheden om te overnachten op of kort bij de trail. Alle campings vind je op de kaart van Zuid-Limburg. Best informeer je je wel als je gaat stappen in het najaar of de winter, want de meeste campings sluiten tijdens deze periodes. De eerste 30 kilometers en de laatste 20 kilometers kom je geen campings tegen op de route. Je zal creatief moeten zijn of wildkamperen volgens de ‘Leave No Trace‘ principes.

 

Voor wie graag de route wil doen van op één uitvalsbasis is Natuurvriendenhuis Eikhold, sinds het najaar van 2021 benoemd tot ‘Berghut van de Dutch Mountain trail‘, in Heerlen een prima alternatief. Met het openbaar vervoer kan je alle etappes doen en terugkeren naar Villa Eikhold. Een extra dag rekenen en de trail op zes dagen doen is aangewezen.

Dutch Mountain Trail boekje en markering

Er is een prima boekje uitgebracht van de Dutch Mountain Trail.

Het boekje heeft handige uitklap- overzichtskaarten en 1:25.000 kaarten topografische kaarten van de hele trail.

Paperback I Nederlands

ISBN 9789090336695

Druk: 1, november 2020 I 88 pagina’s

Let op, de Dutch Mountain Trail is niet bewegwijzerd. Daarom dien je onderweg dus wel een beetje bij de les te blijven om de route op te volgen. Met het gidsje en de GPX file ben je helemaal klaar om deze 100 kilometer lange kuitenbijter te lijf te gaan.

Je kan de Dutch Mountain trail lopen in vier dagen maar dan heb je pittige etappes voor de boeg. Zeker buiten het seizoen als het veerpont niet vaart. Waarschijnlijk is vijf dagen beter voor een meerdaagse wandeling of je doet het in vijf dagwandelingen.

De ‘Seven summits’ van de Dutch Mounatin Trail

1. Wilhelminaberg – 225 meter boven NAP. Ontstaan als steenberg van de Wilhelmina Staatsmijn en is in de jaren ’70 omgevormd tot recreatiegebied.
2. Schneeberg – 257 meter boven NAP. Door de witte kalkgrond kreeg de berg, die op Duits grondgebied ligt, zijn naam ‘Sneeuwberg’
3. Eysersbos – 200 meter boven NAP. Alpenweides in Limburg.
4. Gulperberg – 157 meter boven NAP. Boven op de Gulperberg bevindt zich het betonnen Mariamonument
5. Hakkenberg – 252 m boven NAP
6. Kattenroth 209 meter boven NAP, net op de Belgische grens
7. D’n Observant – 170,8 meter boven NAP. Kunstmatige heuvel op het plateau van de Sint-Pietersberg

* In Nederland gebruikt men de ietswat vreemde hoogtemeting via NAP. NAP staat sinds 1891 voor Normaal Amsterdams Peil. Het is ontstaan uit het Amsterdams Peil (AP), een van de vele lokale en regionale peilen die Nederland vóór de twintigste eeuw kende. Het AP was gebaseerd op het gemiddelde zomervloedpeil van het IJ, gemeten in de periode 1 september 1683-1684.

Links

  • Heb je er zin in gekregen? Zit je met vragen of heb je opmerkingen? Bezoek de Facebookgroep ‘Dutch Mountain Trail en de Seven Summits’.
  • Volg ons op Facebook, Instagram of via de nieuwsbrief (inschrijven rechts bovenaan) voor meer updates en verslagen
  • Tip: Ben je nog niet uit gewandeld en vind je deze streek fantastisch? Overweeg om terug te wandelen langs de Via Belgica.

Weer

Dutch Mountain Trail WEER

Conclusie

Dutch Mountain Trail

Over de eerste dag hadden we wat scepsis, ondanks er ook wat mooie stukken in zaten. Vooral de langere stukken bovenop het plateau waren iets minder. Maar… de rest van de trail deed onze wandelharten een sprongetje maken. Er is echt gezocht naar de mooiste paden en verharde weg wordt waar mogelijk vermeden.

Een aaneenschakeling van prachtige vergezichten, meanderende riviertjes, oude bossen, kastelen, passages door uitgestrekte weides, goed wat hoogtemeters,… In combo met mooie dorpjes, sfeervolle Horeca gelegenheden en Limburgse gastvrijheid is deze tocht een absolute aanrader.

Wandel je deze trail buiten het seizoen dat het voetveer vaart moet je acht kilometers rond lopen, over dit stuk moeten we eerlijk zijn… daar werden we niet wild van. Er zijn echter geen alternatieven, dus dat kunnen we de trailmakers zeker niet verwijten. Om het kort samen te vatten,een noodzakelijk kwaad.

Foto’s Dutch Mountain Trail

Vragen en Opmerkingen over de Dutch Mountain Trail

Geschreven door

caersbart

Hey, welkom op caersbart.be, dit is een persoonlijke webblog om mijn ervaringen te delen en mensen te inspireren. Heb je vragen... shoot! Je kan je me contacteren via info_at_caersbart.be, of via messenger op ons Facebook page fb.com/caersbart.be
© caersbart.be