Treinstapper Hever – Eppegem – Het was al van onze trip op de Gendarmstien in Denemarken geleden dat de wandelbenen nog eens goed ingesmeerd werden. Een ietwat verloren herfstzondag was de ideale moment om nog eens een treinstapper van de bucket list af te vinken.
Remco Evenepoel reed vroeg in de ochtend als wereldkampioen naar de Australische meet, één van de jongste coureurs in de regenboogtrui sinds Karel Kaers (hoe graag had ik dat met een -C gezien ?).
Na deze knal prestatie en één stevige tas koffie was ik toe aan een mijn eigen speedwandeling op de treinstapper Hever – Eppegem.
Inhoud
Treinstapper tussen de stations van Hever en Eppegem
↔ 22,74 km ↑ 91,5 m ↓ 84 m
De Sint-Romboutstoren als wegwijzer
Met de auto rij ik naar het kleine stationnetje van Hever waar ik onder een stralende ochtendzon aan de treinstapper begin. Na een korte aanloop ben ik al snel op het met grind gevulde jaagpad naast de in de zon badende Dijle. Buiten enkele vrolijke fietsers en een zwoegende jogger is het kalm op het dijkpad
In de Barbeekvallei zoeken tal van statige ooievaars, we zitten vlak bij Planckendael, naar versnaperingen in het natte weidelandschap. Een dozijn grazende runderen en tal van wilde eenden en ganzen houden de langpotten gezelschap.
Als ik aan een wandelboom kom wandel ik het Mechels Broek binnen. Het is overstromingsgebied van de Dijle met tal van sloten, bomputten uit de oorlog, gesnoeide knotwilgen en natte graslanden.
Op de iets verder gelegen zandwinningsputten aan de Nekker gaan duikers behoedzaam te water terwijl dappere supper’s boven hun hoofden op hun plank al peddelend het koude water trotseren.
Overal zie ik uithangborden en bevoorradingspunten van een Golazo loopwedstrijd. Het evenement wordt gesponsord door Engie, kwestie dat die stumperds ook van hun overwinsten af geraken, denk ik in mezelf.
Door de krakende boxen van het evenement aan de atletiekpiste schalt een nasale mannenstem: ”Dames en Heren, start over 20 minuten!”. Ik zet al een stap sneller want de seingevers op het parcours kijken me nu al scheef aan. Bovendien bedank ik feestelijk om plots tussen een paar honderden lopers te belanden.
Door de stad van de Maneblussers
Via het Stuw Nekkerspoel-Borcht op de Dijle kom ik aan de ring van Mechelen. Aan het spuihuis, uit begin 14de eeuw en een overblijfsel van het middeleeuwse watermolencomplex, draai ik het park in.
“Euh menier, zij’de gij van de koers?” Met een leugentje, om bestwil, bevestig ik met een volmondig en blijkbaar overtuigend ‘ja’. De rokende seinwachter met hangsnor, vettige bles en fluo hesje laat me doorwandelen terwijl hij binnensmonds wat mompelt.
Langs de Kruidtuin trek ik de Mechelse binnenstad in. In de middeleeuwen diende de Botanik, zoals het park in de volksmond wordt genoemd, nog als hof voor de commanderijen van Putzemburg. Gesticht door niemand minder dan de Orde der Hospitaalridders van Onze-Lieve-Vrouw der Duitsen in Jeruzalem (mondje vol die ridderorde).
Via de 14de eeuwse Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijlekerk ga ik verder. De recent gerestaureerde triptiek van de vis verkopers van niemand minder dan Rubens heeft hier zijn thuis.
De historische Mechelse binnenstad ligt grotendeels aan je rechterkant van de rivier. Voor wie nog graag o.a. De Sint-Romboutstoren bezoekt kan hier even van het routepad afwijken.
Bij de verdeling van het rijk van Karel de Grote werd Mechelen, naast het Graafschap Vlaanderen en het Hertogdom Brabant, een zelfstandige heerlijkheid. De historie druipt er in de binnenstad dan ook af, zeker de moeite om hier wat extra tijd voor uit te trekken.
De GR zelf gaat het centrum uit onder de Brusselsepoort. Eén van de twaalf stadspoorten in Doornikse steen die het bevel van Napoleon tot afbraak overleefde. De GR gaat in rechte lijn richting het prachtige Vrijbroekpark.
Het is heerlijk wandelen in het stadspark. Of om er even te rusten in een van de tavernes, op het malse gras, in de poëzie tipi of op het blote voetenpad. De rozentuin met meer dan 100 rozensoorten, kreeg in het verleden nog de Award of Garden Excellence.
Langs de Zenne en kastelen
Eens het stad uit duik ik, na een wat saai lang verhard stuk, terug de vrije natuur in. “Waar men ga langs Vlaamse wegen, oude hoeven, huis of tronk, komt men u, Maria, tegen, staat uw beeltenis te pronk.” Het vers in een mooi kapelletje klopt als een bus.
Binnen in het gebedshuisje brand ik en kaarsje en bewonder de kleurrijke keramieken beeldjes aan de muur. De ene kant is een begrafenisstoet, de andere een processie, prachtig gemaakte figuren die zo uit een Urbanus strip lijken weg te zijn gelopen.
Langs de Zennedijk stap ik fluks verder. Aan mijn rechterkant wordt er gesurft en gezeild op de Eglegemvijver. Ik stap rond het wat sjofel uitziende Kasteel van Relegem en kom ik op een lang zandpad dat me bij een wandelboom in Zemst brengt. Hier komen de GR 12 en GR 128 samen. Ik probeer me de plaats te herinneren van op mijn avonturen op de Vlaanderenroute maar kan me de plaats niet meer voor gedachten halen.
Als ik het dicht begroeide Dalemansbos in ga begint het te druppelen, ‘perfect timing’, denk ik bij mezelf. Eens ik het Bos van de Don uitstap lijkt het te stoppen met miezeren. Ik klop mezelf op de borst, je krijgt wat je verdient nietwaar? Twee minuten later gaan de hemelsluizen open. Waar was mijn regenjas nu weer, ah ja, thuis. Dit hadden we niet afgesproken Sabine Hagedoren!
Stappend door het neerplenzende hemelwater passeer ik het Kasteel van Linterpoorten, een neoclassicistisch woonkasteel uit de 18de eeuw. Het gaat nu in snelvaart richting Eppegem, de laatste kilometers gaan door bebouwde buurten, minder interessant.
Aan de mooie kerk in overgangsstijl van Eppegem trakteer ik mezelf op een fris biertje en chips alvorens de laatste kilometer naar het station af te malen. Voor een mooie graffititekening met Rubensthema (die hier vlak bij woonde, zie treinstapper Kortenberg – Eppegem) pak ik nog even een fotomomentje. Iets later sta ik aan het station van Eppegem. Een korte treinrit naar Mechelen en daarna naar Hever brengen me terug tot aan de auto.
Kaart treinstapper Hever – Eppegem
GPX treinstapper Hever – Eppegem
Treinstapper Hever – Eppegem praktisch
Openbaar vervoer
Een treinstapper is natuurlijk perfect te bereiken met de trein. Voor dienstregelingen kijk je best op belgiantrain.be. Zowel het station van Hever als het station van Eppegem hebben een autoparking.
Bevoorrading
De wandeling start aan een frituur, voor wie vooraf of nadien de innerlijke mens nog wil versterken. Na een paar kilometer kom je aan eetcafé Het Brughuis naast de Dijle. In Mechelen vind je winkels en horeca gelegenheden in overvloed. Ook in het Vrijbroekpark vind je een brasserie en een cafetaria met buitenterras. Na het stadspark kom je tot in het centrum van Eppegem niets meer tegen, buiten de lokale voetbalkantine waar je eventueel tijdens de match nog iets kan krijgen.
Bewegwijzering en topografische gids
Treinstapper Hever – Eppegem staat beschreven in de topografische gids Treinstappers 3 van Grote Routepaden. Je vindt er een gedetailleerde wegbeschrijving, kaartjes en info over bezienswaardigheden.
Waar de GR is aangeduid is de route is in beide richtingen bewegwijzerd. Bij treinstappers is het mogelijk dat de aanlooproute tot aan het routepad niet bewegwijzerd is. De gids of/en GPX komen dan van pas.
Word je lid van Grote Routepaden kan je het boekje met korting aankopen en krijg je bovendien nog zes keer per jaar het leuke wandelmagazine ‘Op Weg‘ in de bus.
Weer
MECHELEN WEERLinks
- Volg ons op Facebook, Instagram en Twitter
- Meer Treinstappers
Foto’s
Vragen en Opmerkingen
Vragen of opmerkingen? Stel ze onderaan deze pagina
