Trappistenroute: van abdij naar abdij over Grote Routepaden

Trappistenroute – Voor het tweede jaar op rij zien we door corona onze buitenlandse meerdaagse trip geannuleerd. Maar niet getreurd, na onze memorabele avonturen in Schotland, Marokko en de Westhoek vonden we ook dit jaar een mooi alternatief in ons fraaie Belgenlandje.

Song: Terrain – pg.lost

Met Pasen wandelden we in vijf dagen tussen de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort naar de meer toeristische cisterciënzer abdij Notre-Dame d’Orval. Twee trappistenabdijen die de ambacht van het bierbrouwen binnen de kloostermuren in ere houden.

Om er een volwaardige trappistenroute van te maken namen we voor onderweg alle elf bieren mee die het label ‘Authentic Trappist Product‘ mogen dragen.

Aan lichtgewicht doen deze vier beren niet mee (en of we het ons van tijd tot tijd beklaagd hebben 😀 )

Wandelen tussen de trappistenabdijen van Rochefort en Orval

Dag I Rochefort – Neupont

↔ 20,84 km ↑ 108 m  ↓ 172 m GPX

In de striemende regen vertrekken we aan het convent van Rochefort op onze trappistenroute. Eerst nuttigen we een donkere Rochefort 10 voor de gesloten corona-poort van het klooster. Na deze heerlijke dorstlesser heisen we de veel te zware rugzak op de schouders en vertrekken we op de GR 577. Door de vochtige bossen gaat het in de richting van de Grotten van Han in Han-sur-Lesse.

We pauzeren op een houten bank, met een volgend halve trappist, terwijl de volle toeristentreintjes ons voorbij rijden. De wat verdwaasde blikken kijken ons aan alsof we wilde dieren uit het park zijn, het verschil zit hem dan ook in de details. Met volle moed bijven we doorwandelen. Bij het gehucht Chanly komen we op de GR 129 die we de rest van onze route zullen volgen.

Waar is Jakke?

Als we aan de ruïnes van de ‘L’Ermitage d’Emond d’Hoffschmidt de Reisteigne’, komen rusten we even uit. Boven op de steenachtige en beboste heuvel stond aan het begin van de 19e eeuw de kluizenaarswoning gebouwd door Edmond d’Hoffschmidt die er woonde en zijn pensioen doorbracht.

Het bestond uit een weelderig huisje en een kleine rotstoren. Verderop op de heuvel, boven de “Source des Rêveries”, had hij een natuuraltaar opgericht, nog steeds zichtbaar op de site.

De klim naar het verblijf van de officier van Napoleon was steil en we wachten even op Jan die wat achterop lag. Terwijl we klaar zitten om de Italiaanse trappist te ontkurken vragen we ons af waar onze kameraad blijft.

Wat volgt is roepen, fluiten, zoeken, verder stappen, twijfelen of we niet moeten terug wandelen,… om ‘de Jean’ vervolgens enkele kilometers verder aan het Chateau de Resteigne op een bankje aan treffen. Hij had de korte omweg naar de kluizenaarswoning gemist.

Als iedereen terug uitgerust is gaan we door langs de oevers van de Lesse en verliezen we de verloren zoon niet meer uit het oog. Na bijna 25 kilometer begint het gewicht, de afstand en het regenachtige weer letterlijk te wegen. Snel zoeken we ons een plekje op in de hoek van een lege wei.

We zeveren nog wat (kunnen we goed), drinken nog een trappist’je en kruipen redelijk vroeg onder het dons in onze tarp.

Dag II Neupont – Maissin

↔ 24,63 km ↑ 571 m  ↓ 500m GPX

Ik ben al vroeg wakker en haal het besneeuwde zeil boven onze hoofden weg voor ik nog even in mijn nog warme slaapzak kruip. Nog maar net terug in mijn donzen cocon of het begint hevig te sneeuwen. Als een hazewind zijn Jan en ik uit ons warm nachtverblijf terwijl hoongelach weerklinkt uit de tarp naast ons.

Als de twee jolige grapjassen naast ons ook ingepakt zijn vertrekken we in de sneeuw voor dag twee. Door het mooie landschap stappen we door de blanke bossen.

Als we in Maissin zijn blijkt dat Jan teveel last heeft, van wat later een ontsteking in de heup zal blijken, om door te gaan. Met spijt in het hart moeten we afscheid nemen en gaan we met drie verder.

Een paar kilometer buiten het dorpje zetten we de tarp’en op in een beschutte geul in het bos. We maken een vuur om de koude te breken in het besneeuwde woud. Nog een stevige portie verse goulash een een glaasje hartverwarmende whiskey voor we weer de vriesnacht in gaan.

Dag III Maissin – Bertrix

↔ 28, 58 km ↑ 475 m  ↓ 505 m GPX

Na een koude sneeuwnacht ruimen we op, drinken dampende koffie of chocomelk en trekken weer verder. De trail is ook vandaag weer zeer mooi en afwisselend. Het witte landschap maakt het plaatje nog idyllischer. Als we voor ons een grijs-zwarte vos zien verschijnen kan ons geluk niet op. Tot op heden heb ik niemand gevonden die me kan uitleggen wat zo een donkergrijze vos juist is (dus alle uitleg welkom).

Na een lange dag is het uitkijken naar een slaapplaats. Als we niet meteen iets vinden moeten we aan het Chateau des Fées nog flink klimmen en klauteren. De ruïnes van het “Château des Fées” dateren uit de tijd van de Romeinen die van de 3e-4e eeuw tot de 11e-12e eeuw bewoond werd.

Na meer dan 28 km kappen we de rugzakken af en maken ons op voor een nieuwe koude nacht tussen de bomen van het lokale arboretum.

Dag IV Bertrix – Chiny

↔ 25,42 km ↑ 487m  ↓ 631 m GPX

Als het lentezonnetje ‘s morgens door de bomen zijn warme stralen laat zien kruipen we uit onze slaapplek. We zijn intussen routiniers , de ene al wat meer dan de andere, in het inpakken en gaan weer op weg. Bij een camping in de buurt met een norse eigenaar vullen we onze watervoorraad bij.

Als we bij de ‘Pont de la Blanche’ komen rusten we wat uit. Het viaduct van Morépire wordt in de volksmond de Pont de La Blanche genoemd. ‘La Blanche’ was de bijnaam van een vrouw die op de plaats waar het viaduct nu ligt een cafeetje had. De scailtons uit de plaatselijke leisteengroeven dronken bij La Blanche na een zware werkdag hun zorgen weg.

Pintjes bij het ochtendgloren

Wat verder staat onder een bruggetje een gedekte ontbijttafel, gasvuurtje en warme koffie klaar. Een sympathiek koppel uit Wuustwezel staat hun zoon en schoondochter op te wachten die een fietstocht maken van het noordelijkste punt van België naar het meest zuidelijke punt tegen de Franse grens. Ondanks het vroege uur weten we een pintje te bietsen en praten we nog even met het vriendelijke paar.

Alweer gaat het vandaag over boswegen, langs rivieren en karrensporen. De tocht wordt bij momenten zwaar maar als er dan een reebokje onze pad kruist zijn we meteen weer de vrolijkheid zelve. Wanneer we aan het Chateau des Epioux, deel van een oude mettallurgiesite, en het bijhorende meer komen weten we dat de laatste kilometers er aan komen.

We zoeken op de topografische kaart een mooi plekje aan de oevers van de Semois. Een visarend, enkele nijlganzen en een reetje geven ons alweer heel wat verwondering. Het kampvuur zorgt voor de bijhorende warmte en straffe verhalen.

Dag V Chiny – Orval

↔ 17,60 km ↑ 237 m  ↓ 319 m GPX

De laatste nacht was het zeer koud maar de nieuwe dag start met een prachtige lentezon.

We kuieren verder en verwonderen ons over de prachtige zichten naast de Semois. Als we in LaCuisine aankomen vragen we water aan een behulpzame vrouw die een afrastering aan het maken is voor haar twee beagles. In Lacuisine nuttigden de graven van Chiny hun maaltijden tijdens de vele jachtpartijen, vandaar de naam.

We gaan door het beeldige Gaume-dorp Martué en in de verte ligt het hogerop gelegen Florenville in een fabelachtig panorama. Als we in het vredige stadje aankomen kopen we de enige trappist die, buiten Orval, nog ontbrak op onze tocht. Bij een Chimay genieten we van wat Waalse bouletten op een bankje op het marktplein.

We stappen door en stoppen om te eten aan een archeologische Gallo-Romeinse site. Deze lag op de belangrijke heerweg tussen Trier en Reims, vandaag is het een stil gehucht met een door corona gesloten taverne. We gaan vervolgens een stukje door Frankrijk (niet vertellen aan Marc Van Ranst). Als we België terug binnen duiken gaat het in rechte lijn richting de statige abdij van Orval.

Na 116 stevige kilometers komen we aan de bron van Orval. Gravin Mathilde van Toscanië, die weduwe was, had per ongeluk haar trouwring in de bron van het dal laten vallen en smeekte God om hulp. Het duurde niet lang of er kwam een forel boven water met in zijn bek de kostbare ring.

Mathilde riep toen uit: “Dit is echt een gouden dal!” (Orval, “val d’or” of “gouden dal”). Ze besloot uit dankbaarheid op deze gezegende plaats een klooster te stichten. Aan de bron in de abdij kloppen we officieel onze abdijentocht tussen Rochefort en Orval af!

De laatste trappist van de trip, Orval vanzelfsprekend, wordt genuttigd op een stichel alvorens we moe maar tevreden terug keren naar de Kempen.

Map trappistenroute

Trappistenroute GPX

Trappistenroute Praktisch

Vervoer

Openbaar vervoer is niet al te makkelijk als je er op staat te vertrekken en aan te komen aan de abdijen. De dichtstbijzijnde stations zijn Jemmele op 6.6 km van de abdij van Rochefort en Florenville op 10 km van het klooster van Orval.

Trappistenabdij Rochefort

Via de weg:

• Vanaf Brussel, snelweg E411 nemen, richting Arlon, afslag 22
• Vanaf Luik, via de N63 tot in Rochefort

Trein:

• Treinstation: Jemelle (bus of taxi naar Rochefort)

Trappistenabdij Orval

Via de weg:

• Vanaf Brussel, snelweg E411 nemen, richting Arlon, afslag 26, richting Neufchâteau, vervolgens Florenville, Orval bevindt zich op 8 km van Florenville, richting Virton.
• Vanaf Luik, snelweg E 25 nemen tot de aansluiting met de E 411, vervolgens richting Brussel nemen, afslag Neufchâteau (27). In Neufchâteau richting Florenville nemen.

Trein:

• Vanaf Brussel, lijn 162, richting Arlon en Luxemburg, uitstappen in Libramont, verbinding nemen richting Bertrix en Virton, uitstappen in Florenville.
• Bus : richting Virton, TEC ligne 24, uitstappen aan Orval kruispunt (12h55 in week, 17h45 zaterdag, 14h51 zondag).

Wij reden zelf met twee auto’s, één auto parkeerden we aan de abdij van Orval en reden dan met vier richting Rochefort om aan daar aan onze tocht te beginnen. Ondanks dat dit van uit de Kempen bijna 3,5 uur in beslag nam was het toch makkelijker en sneller dan met het openbaar vervoer.

Bevoorrading op deze trappistenroute

Er is zo goed als geen bevoorrading mogelijk onderweg buiten in Rochefort, Hanne-sur-Lesse of Florenville. Maar deze punten liggen of in het begin van de route of zo goed als op het einde. De winkel in Maissin bleek intussen ook gesloten te zijn.

In Bertrix is een camping vlak bij de route maar de camping winkel verkocht in het voorjaar zo goed als niks. Alles mee nemen is de veiligste oplossing om niet zonder eten en drinken te vallen tussen Hanne-sur-Lesse en Florenville.

Overnachten

Wij kampeerden in het wild maar er zijn enkele campings onderweg die niet al te ver gelegen zijn van de GR. Naar gelang hoe je je tocht indeelt kan dit een mogelijkheid zijn om te overnachten. Soms zit je niet al te ver van dorpjes af en zijn er B&B’s.

• Camping Trois Fontaines
• Bivakzone Virée à Chêne
• Camping Bertrix
• Retro Camping
• B&B’s en hotels

Topogids Grote Routepad van de trappistenabdijen van Wallonië

Deze ‘Tour des Trappistes’ heeft een eigen topogids uitgegeven door de GR sentiers, de Waalse zusterorganisatie van Grote Routepaden.

Het is een dun gidsje dat de route in twee richtingen beschrijft met topografische kaartjes er bij. Verder is het boekje heel summier qua info over bv. bezienswaardigheden, openbaar vervoer, bevoorrading, overnachtingsplaatsen,…

Weer op de trappistenroute

ROCHEFORT Weer deze week

Foto’s Trappistenroute

Vragen en opmerkingen over deze trappistenroute ↓